«یکی از افسران عراقی که در طول سال هرگز چنین پیشنهادی نمی‌داد، در ماه رمضان گفت نظرتان چیست یک قهوه‌خانه در کنار آسایشگاه بزنیم تا هرکس بخواهد چای یا خوراکی مصرف کند؟
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، چهارمین برنامه «عصر خاطره الماس‌های درخشان» با موضوع روایت آزادگان از ماه مبارک رمضان در دوران اسارت برگزار شد. در این مراسم، جمعی از آزادگان اردوگاه‌های مختلف، از جمله حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اصغر صالح‌آبادی، از اسرای اردوگاه‌های موصل ۲، ۳، ۴ و زندان‌های بغداد، به بیان خاطرات خود پرداختند.
حجت‌الاسلام و المسلمین صالح‌آبادی، با اشاره به ماه‌های رمضان سپری‌شده در اسارت، گفت: «شش ماه رمضان را در اردوگاه موصل ۴ و یک ماه رمضان را در زندان پایگاه الرشید و یک رمضان دیگر را در زندان مأمن عراق گذراندم. در موصل، به لطف برنامه‌ریزی و همت بچه‌ها، این ماه به بهترین شکل سپری می‌شد. برنامه‌های معنوی مانند دعاخوانی، مناجات، سخنرانی و ترجمه قرآن در دستور کار بود. عراقی‌ها که قصد داشتند معنویت ما را تضعیف کنند، گاهی دست به توطئه می‌زدند، اما اراده آزادگان همیشه پیروز بود.»
وی به یکی از این توطئه‌ها اشاره کرد و گفت: «یکی از افسران عراقی که در طول سال هرگز چنین پیشنهادی نمی‌داد، در ماه رمضان گفت نظرتان چیست یک قهوه‌خانه در کنار آسایشگاه بزنیم تا هرکس بخواهد چای یا خوراکی مصرف کند؟ ما متوجه نیت آن‌ها بودیم و پاسخ دادیم که الان ماه رمضان است. گفت شاید بقیه که روزه نیستند بخواهد از آن استفاده کنند. ما هم در جوابش گفتیم کسی در این ماه علنی چیزی نمی‌خورد، حتی آن‌هایی که روزه نمی‌گیرند. در نهایت، نقشه آن‌ها ناکام ماند.»
شیرینی‌های دست‌ساز آزادگان در اسارت
گرچه امکانات غذایی بسیار محدود بود، اما اسرای ایرانی در تلاش بودند تا در مناسبت‌های خاص، از جمله عید فطر، حال و هوای اردوگاه را تغییر دهند. صالح‌آبادی گفت: «بچه‌هایی که خلاق بودند، با نان‌هایی که جمع‌آوری می‌کردند، چیزی شبیه زولبیا و بامیه می‌ساختند تا بتوانند عید را با شیرینی جشن بگیرند.»
رمضان در پادگان الرشید؛ گرمای طاقت‌فرسا و مقاومت بی‌پایان
وی درباره ماه رمضان در پادگان الرشید بغداد گفت: «در الرشید مجموعه‌ای از زندان‌ها وجود داشت. یکی از این زندان‌ها «محجر» نام داشت. شرایط این زندان به مراتب سخت‌تر از اردوگاه‌ها بود؛ فضای تنگ، گرمای طاقت‌فرسا و نبود امکانات اولیه. آب آشامیدنی بسیار گرم بود و برای خنک کردن آن، پارچه نخی دور قوطی می‌پیچیدیم و آن را باد می‌زدیم تا کمی خنک شود. با این وجود، همان برنامه‌های عبادی که در اردوگاه‌ها اجرا می‌شد، در اینجا هم ادامه داشت.»
در این زندان، علاوه بر اسرای ایرانی، خلبانان ایرانی و حتی برخی از نظامیان عراقی که از سوی رژیم بعث مجازات شده بودند، حضور داشتند. صالح‌آبادی در این‌باره گفت: «عراقی‌هایی که به عنوان تنبیه به سلول ما فرستاده می‌شدند، وقتی با فضای معنوی ما روبه‌رو می‌شدند، تحت تأثیر قرار می‌گرفتند و به تدریج با بچه‌های ما ارتباط برقرار می‌کردند.»
شب‌های قدر در اسارت؛ ابتکاری برای برگزاری احیا
یکی از خاطرات ماندگار این آزاده، شب‌های قدر در اسارت بود. وی گفت: «بچه‌ها با دستکاری قفل سلول‌ها، شب‌های قدر به صورت مخفیانه قفل‌ها را باز می‌کردند و همه در یک سلول جمع می‌شدند تا مراسم احیا برگزار کنند. این لحظات، اوج همدلی و مقاومت معنوی آزادگان را نشان می‌داد.»
محکومیت به جرم ایستادگی
اواخر سال ۱۳۶۸، حجت‌الاسلام صالح‌آبادی به اتهام «تحریک» به دادگاه برده شد. هرچند در نهایت تبرئه شد، اما به شش ماه حبس محکوم شد و این محکومیت در پرونده او ثبت شد. وی در این باره گفت: «برخی از اسرای ایرانی ابتدا به اعدام محکوم شدند، اما بعداً حکمشان به حبس ابد تغییر یافت. رژیم بعث هر راهی را برای سرکوب مقاومت آزادگان امتحان می‌کرد، اما ایمان و استقامت رزمندگان هیچ‌گاه شکست نخورد.»
گفتنی است این برنامه با حضور آزادگان سرافراز از اردوگاه‌های مختلف، از جمله علی ابراهیمی، سید
صباح معصوم زاده، حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اصغر صالح‌آبادی، سید هادی
غنی، عباس شهریاری، غلام‌رضا مالکی، رضا ملیح، محمود تاجداری، عبدالله
عبادی، احمد خراسانی، رضا الهی، عبدالله سرابی و سید رسول عمادی برگزار
شد.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com