از نامه‌های تحریف‌شده تا سینه‌های سرخ عزاداران حسینی؛ خاطرات آزادگان اردوگاه تکریت ۱۷ بخشی از پروژه بزرگ ثبت ایثار و مقاومت آزادگان است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، پروژه ثبت و ضبط خاطرات آزادگان دفاع مقدس که توسط موسسه پیام آزادگان استان تهران در حال اجراست، گامی بزرگ در حفظ و انتقال میراث معنوی و تاریخی این قشر سرافراز به نسل‌های آینده است. این پروژه، با ثبت خاطرات گروهی از آزادگان اردوگاه‌های مختلف، روایتگر گوشه‌هایی از سخت‌ترین و پرمعناترین لحظات تاریخ جنگ تحمیلی است.
در هشتمین هفته این برنامه، خاطرات آزادگان اردوگاه تکریت ۱۷ به ثبت رسید. این جلسه که با حضور آزادگان سرافراز محمد عقیقی، احد محررزاده، محمدحسین علایی، مالک فاخری و علی خاجی برگزار شد، روایتگر ایثار، صبر و مقاومت در اسارتگاه‌های رژیم بعث عراق بود.
دروغ منافقین و تلخی یک نامه
محمد عقیقی، یکی از آزادگان حاضر، خاطره‌ای تلخ از خیانت منافقین در اردوگاه‌های عراق بازگو کرد. او گفت: «یک روز صلیب سرخ نامه‌ای برای یکی از دوستانمان آورد. محتوای نامه باعث شد او دچار بیماری روانی شود. وقتی موضوع را بررسی کردیم، متوجه شدیم نامه در سانسورخانه بغداد دستکاری شده بود. در متن نامه نوشته بودند که همسرش ازدواج کرده است. این دروغ بی‌رحمانه، تمام امید و انگیزه او را از بین برد.»
شور حسینی که خاموش نشد
محمدحسین علایی، دیگر آزاده سرافراز، خاطره‌ای از عزاداری محرم در اردوگاه تکریت ۱۰ روایت کرد: «در هفتم محرم، همه اسرا ذکر قال رسول‌الله نور عینی حسین منی و انا من حسینی_ را با شور و شوق تکرار می‌کردند. این حال معنوی به دیگر آسایشگاه‌ها هم کشیده شد. ناگهان نگهبانان عراقی وارد شدند و با خشونت تمام، بچه‌ها را مورد آزار و اذیت قرار دادند. آن‌ها دستور دادند همه پیراهن‌هایشان را دربیاورند و هر کس که آثار سرخی بر سینه‌اش دیده می‌شد، جدا کردند. مداحان و عزاداران اصلی را به شدت مجازات کردند، اما این سخت‌گیری‌ها نتوانست شعله عشق حسینی را در دل ما خاموش کند.»
اردوگاه تکریت ۱۷، یکی از اردوگاه‌های اسرای ایرانی بود که بسیاری از آزادگان در آن سال‌ها رنج و شکنجه را تحمل کردند. خاطرات این اردوگاه نشان‌دهنده ایستادگی آزادگان در برابر ظلم بعثی‌ها و تلاش آن‌ها برای حفظ هویت دینی و فرهنگی خود است.
پروژه ثبت این خاطرات، فرصتی است تا این روایات ارزشمند برای آیندگان باقی بماند. هر خاطره، سندی از ایثار و نمادی از مقاومت ایرانیان است. ثبت و انتشار این خاطرات می‌تواند الهام‌بخش جوانان امروز و فردا باشد. این روایت‌ها نه‌تنها از سختی‌ها و رنج‌ها سخن می‌گویند، بلکه پیام‌آور اراده، امید و مقاومت هستند.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com