۱۸ سال تلاش بی‌وقفه، شش میلیون نامه ردوبدل‌شده و لقب «ام‌الاسرا»؛ این‌ها گوشه‌ای از زندگی بهجت افراز است، زنی که واژه ایثار را در عمل معنا کرد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، «بهجت افراز»، یکی از چهره‌های درخشان و الهام‌بخش تاریخ معاصر ایران، در سال ۱۳۱۲ در شهرستان جهرم از استان فارس، در خانواده‌ای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. او از همان دوران جوانی روحیه‌ای پرتلاش و فداکارانه داشت که در جریان دفاع مقدس به اوج رسید.
با آغاز تجاوز نظامی رژیم بعث عراق، افراز نقشی کلیدی در سازماندهی و جمع‌آوری کمک‌های مردمی ایفا کرد. این تلاش‌ها در راستای حمایت از جبهه‌های نبرد و رفع نیازهای دفاع مقدس صورت گرفت. پس از بازنشستگی، در سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۲، به طور داوطلبانه در سفارت ایران در هند مشغول به فعالیت شد و با پایان مأموریت، به ایران بازگشت.
ورود به عرصه خدمت به اسرا و مفقودین
پس از بازگشت از هند، دکتر سیف‌الله وحیددستجردی، رئیس وقت جمعیت هلال‌احمر، از افراز دعوت کرد تا به عنوان مسئول اداره امور اسرا و مفقودین جنگ تحمیلی مشغول به کار شود. او این مسئولیت خطیر را پذیرفت و تا سال ۱۳۸۰ به فعالیت‌های گسترده‌ای در این حوزه پرداخت.
از مهم‌ترین اقدامات این اداره، تبادل نامه میان اسرا و خانواده‌های آنان بود که از طریق صلیب سرخ جهانی انجام می‌شد. طی این مدت، حدود شش میلیون نامه میان اسرا و خانواده‌هایشان ردوبدل شد. این نامه‌ها در دو نوع آبی و سفید، بر اساس ضرورت ارتباطی، تهیه و ارسال می‌شدند. افراز و همکارانش با دقت و تعهد، این روند را مدیریت می‌کردند تا ارتباط اسرا با عزیزانشان حفظ شود.
چالش‌ها و دستاوردها
زندگی خانم افراز در این دوران با دشواری‌های متعددی همراه بود. از دخالت منافقین در تغییر محتوای نامه‌ها گرفته تا مانع‌تراشی‌های رژیم بعث عراق در ارسال نامه‌ها و اجازه بازدید از اردوگاه‌ها، همگی بخشی از مشکلاتی بودند که او و همکارانش با آن‌ها روبه‌رو شدند. با این حال، هیچ‌کدام از این موانع، عزم او را برای خدمت‌رسانی متوقف نکرد.
وی همچنین نقش مؤثری در ارسال اقلامی چون عینک طبی، کتاب‌های درسی، عکس‌های خانوادگی و کارت‌پستال برای اسرا ایفا کرد. این اقدامات نشان‌دهنده تعهد بی‌پایان او به بهبود روحیه اسرا و کاهش نگرانی خانواده‌هایشان بود.
لقب «ام‌الاسرا» و افتخارات دیگر
سید علی‌اکبر ابوترابی‌فرد، سید آزادگان، به پاس خدمات صادقانه و بی‌وقفه افراز، او را با عنوان «ام‌الاسرا» مورد خطاب قرار داد. این لقب نشان‌دهنده جایگاه والای او در میان آزادگان و خانواده‌هایشان است.
افراز نخستین کسی بود که واژه «آزاده در بند» را برای اسرای ایرانی مطرح کرد. پیشنهاد او برای تأسیس ستاد رسیدگی به امور آزادگان نیز مورد تأیید قرار گرفت و به تصویب آیین‌نامه‌هایی کلیدی در این ستاد منجر شد، از جمله بند مربوط به «محاسبه دو سال خدمت دولتی برای هر یک سال اسارت».
پایان زندگی و میراث ماندگار
بهجت افراز پس از سال‌ها خدمت بی‌وقفه و تحمل رنج بیماری، در ۲۲ دی‌ماه ۱۳۹۷ چشم از جهان فروبست. خاطرات و خدمات ارزشمند او در کتابی با عنوان «ام‌الاسرا» به قلم حکیمه امیری گردآوری شده است. این اثر، یادآور زحمات بی‌بدیل او در مسیر آزادی و خدمت به میهن است.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com