در مراسم "الماس‌های درخشان"، حجت‌الاسلام حسین مولایی از مقاومت آزادگان ایرانی در برابر طرح جداسازی بسیجی‌ها و ارتشی‌ها گفت؛ مقاومتی که با اعتصاب غذا و ایستادگی در برابر تهدیدهای عراقی‌ها به تاریخ پیوست.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، مراسم "عصر خاطره الماس‌های درخشان"، نخستین گام از پروژه جدید مؤسسه پیام آزادگان استان تهران برای بازگو کردن خاطرات آزادگان از دوران اسارت، به موضوع اعتراضات ۸ آذر ۱۳۶۱ در اردوگاه موصل اختصاص داشت. این اعتراض، که در برابر طرح جداسازی اسرای بسیجی از ارتشی توسط عراقی‌ها شکل گرفت، نقطه‌ای درخشان در تاریخ مقاومت آزادگان است.
حجت‌الاسلام حسین مولایی، یکی از آزادگان حاضر، در این مراسم با اشاره به نقش خود به‌عنوان مسئول پخش خبر و تحلیل اطلاعات، از شکل‌گیری اعتراضات و مقاومت آزادگان گفت: «من مسئول پخش خبر و جمع‌آوری اطلاعات بودم. همچنین وظیفه داشتم افرادی را که وارد اردوگاه می‌شدند، آنالیز کنم. پس از عملیات رمضان، مسلم‌بن‌عقیل و محرم، عراقی‌ها سرهنگ وطن‌پرست را مسئول اردوگاه کردند، اما برخی او را نپذیرفتند و حاج اسماعیل بخت‌نام را جایگزین او کردند.یکی از مسائل اصلی، برنامه عراقی‌ها برای جداسازی بسیجی‌ها از ارتشی‌ها بود که شورای مشورتی اردوگاه به شدت با آن مخالفت کرد.»
وی با اشاره به آغاز این اعتراض در ایام محرم گفت: «محرم برای عزاداری شکنجه شدیم، اما مسئله جداسازی از این ماجرا جدا بود. برای مقاومت، از همان ابتدا جیره‌بندی را شروع کردیم. نان خشک و آب را به نصف استکان کاهش دادیم، اما برخی آسایشگاه‌ها همین مقدار را هم نداشتند. اعتصاب غذا به حدی شدید شد که برخی حتی خمیر ریش را می‌خوردند.»
حجت‌الاسلام مولایی درباره گسترش اعتصاب افزود: «اعتراض از آسایشگاه یک شروع شد. ابتدا غذا را تحویل نگرفتند و این اقدام به آسایشگاه‌های دیگر سرایت کرد. شعار دادن نیز به ترتیب شروع شد؛ هر نیم ساعت یک آسایشگاه به شعار دادن می‌پرداخت و این روند ۲۴ ساعته ادامه داشت. برخی آسایشگاه‌ها توانستند درهای خود را باز کنند؛ یکی با تیغه اره و دیگری با کلنگی که به‌طور مخفیانه به داخل آورده بودند.»
وی صحنه‌ای از ایستادگی آزادگان را چنین توصیف کرد: «وقتی از آسایشگاه‌ها خارج شدیم، تشنگی به شدت ما را آزار می‌داد. آب بارانی را که در حیاط جمع شده بود به داخل آوردیم و حتی علف‌های تلخ حیاط را خوردیم. آن روز نگهبانی اردوگاه دست خودمان بود. یکی از افسران عراقی وارد اردوگاه شد و یکی از بچه‌ها با قاطعیت به او گفت: "ایست!" افسر عراقی با تمسخر گفت: "برو بزرگ‌ترت را بیاور." اما همان اسیر پاسخ داد: "اگر قدم جلو بگذاری، تکبیر می‌گویم تا همه بریزند." این تهدید چنان تأثیر گذاشت که افسر عراقی از ترس برگشت و رفت.»
این اعتراضات، که با شهادت سه آزاده به نام‌های حجت یارمحمدی (عمو حجت)، سید علی‌اکبر هاشمیان و محمد حسین‌زاده همراه شد، بخشی از تاریخ مقاومت آزادگان ایرانی در برابر ظلم و فشار عراقی‌ها است. حجت‌الاسلام مولایی در پایان تأکید کرد که این اتحاد و ایستادگی، نماد ایمان و استقامت آزادگان بود.
این مراسم با حضور آزادگان سرافراز از جمله اصغر صالح‌آبادی، محمدتقی طباطبایی، محمدباقر علی، حمید شمس‌الهی، رضا شملی، عبدالله سرابی، حسن یوسفی، محمدرضا رنگین‌کمان، رسول عمادی، رمضان استادیان، حسین مولایی و اکبر حسینی برگزار شد و آغازگر پروژه‌ای ارزشمند برای ثبت و انتقال خاطرات آزادگان است.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com