از تیغه کوچک اره تا معجزه مقاومت؛ دکتر محمدباقر علی در دورهمی "الماس‌های درخشان" از ماجرای روزهای خونین و خاطره‌ای که همچنان زنده است، می‌گوید.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، نخستین
دورهمی عصر خاطره "الماس‌های درخشان" به میزبانی مؤسسه پیام آزادگان استان
تهران، فرصتی بود تا آزادگان سرافراز ایران از خاطرات ناب و تلخ دوران
اسارت خود در اردوگاه‌های عراق بگویند. موضوع این مراسم، روایت اعتراضات
خونین ۸ آذر ۱۳۶۱ در اردوگاه موصل بود؛ روزی که به نمادی از همبستگی و
مقاومت در برابر طرح جداسازی اسرای بسیجی و ارتشی تبدیل شد.
دکتر محمدباقر علی، یکی از آزادگان حاضر، در این مراسم به تشریح جزئیات این روز پرداخت: «یکی
از دوستانمان، تیغه کوچکی از یک اره را پیدا و پنهان کرده بود. این تیغه
روزی به کار آمد که تصمیم گرفتیم از آسایشگاه خارج شویم. او با این تیغه
کوچک، طی شش روز میله شیشه پنجره را برید. این کار باید بسیار مخفیانه
انجام می‌شد. بالاخره پس از باز کردن میله، آقای فیضی یک میله آهنی آورد و
توانست سه قفل در را یکی‌یکی بشکند. در نهایت در باز شد و ما وارد محوطه
اردوگاه شدیم.»
وی ادامه داد: «در
محوطه، نماز جماعت خواندیم و شعار سر دادیم. روزی که وارد حیاط شدیم هفتم
آذر بود. بعد از نماز، افسران ارشد عراقی وارد اردوگاه شدند و دستور دادند
که به داخل برگردیم. گفتند کسانی که نمی‌خواهند برگردند، می‌توانند بمانند.
اما این تنها یک دام بود. پس از این، با چوب و کابل به ما حمله کردند. به
یاد دارم که وقتی درها باز شد، برخی از بچه‌ها از شدت گرسنگی و تشنگی آب
بارانی که در محوطه جمع شده بود را می‌نوشیدند و برگ‌ها و گیاهان تلخ حیاط
را می‌خوردند.»
دکتر علی با اشاره به صحنه‌های خشونت‌آمیز آن روز گفت: «در
این حمله، کمال اسلامی را با ضربه میله به سرش زدند؛ به حدی که میله در
جمجمه او فرو رفت. دو نفر همانجا به شهادت رسیدند و از وضعیت نفر سوم
اطلاعی ندارم. حسین مظلوم را دیدم که به شدت شکنجه شد. وقتی هجوم آوردند،
چاره‌ای جز جمع شدن کنار ستون نداشتیم. یکی از افسران عراقی با کابل به جان
من افتاد. صدای چرخش کابل و درد ضرباتش هنوز در ذهنم باقی مانده است.»
او درباره شرایط درمان آن روزها افزود: «افسران
عراقی زخمی‌ها را برای بخیه زدن با ابزارهای آلوده می‌بردند. من که
می‌دانستم بخیه زدنشان چقدر وحشیانه و خطرناک است، تصمیم گرفتم زخمم را
بدون بخیه رها کنم. در کمال تعجب، زخم من زودتر از دیگران بهبود یافت. این
حادثه یکی از معجزاتی بود که ما را در آن روزهای سخت نجات داد.»
اعتراضات
۸ آذر، با شهادت سه تن از آزادگان به نام‌های حجت یارمحمدی (معروف به عمو
حجت)، سید علی‌اکبر هاشمیان و محمد حسین‌زاده، برگ دیگری از مقاومت آزادگان
ایرانی را در تاریخ ثبت کرد. دکتر علی تأکید کرد که این حادثه، یادگاری
بزرگ و فرصتی برای بازگویی شجاعت اسرای ایرانی در برابر ظلم و ستم است.
این
مراسم خاطره گویی با حضور آزادگان سرافراز از جمله حجت الاسلام اصغر
صالح‌آبادی، محمدتقی طباطبایی، محمدباقر علی، حمید شمس‌الهی، رضا شمعلی،
عبدالله سرابی، حسن یوسفی، محمدرضا رنگین‌کمان، رسول عمادی، رمضان
استادیان، حجت الاسلام حسین مولایی و اکبر حسینی برگزار شد و بخشی از پروژه
جدید موسسه پیام آزادگان برای بازگو کردن خاطرات اسرای جنگ تحمیلی بود.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com