یک شب اردوگاه در اختیار اسرا بود، اما روز بعد عراقیها جنایتی خونین رقم زدند؛ حمید شمسالهی از خاطرات تلخ و ایستادگیهای ماندگار میگوید.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، عبدالحمید شمسالهی، آزاده و جانباز دفاع مقدس، در مراسم "عصر خاطره الماسهای درخشان" که به میزبانی مؤسسه پیام آزادگان استان تهران برگزار شد، به بازگویی خاطرات خود از حادثه ۸ آذر ۱۳۶۱ پرداخت. او این روز را یکی از تاریخیترین و تلخترین روزهای اسارت نامید و از مقاومت اسرای ایرانی در برابر ظلم و ستم عراقیها سخن گفت.
شمسالهی با ادای احترام به مرحوم حجتالاسلام ابوترابی، سخنان خود را آغاز کرد و گفت: «۸ آذر یک روز تاریخی و استثنایی در تاریخ اسارت ما است. آقای رمضان استادیان کتابی به نام آن ۳۵ نفر نوشتند که به خوبی این روز را توصیف کرده است. اما پیش از هر چیز باید یاد و خاطره مرحوم حجتالاسلام ابوترابی را زنده نگه داریم. ایشان پیغمبرگونه ما را راهنمایی و هدایت کردند. ما در دوران اسارت نمیدانستیم تکلیف ما چیست و چگونه باید رفتار کنیم. ابوترابی راه و منش زندگی در اسارت را به ما آموخت. او بود که ما را از خطرات اختلاف و درگیریهای بیهوده دور کرد. نتیجه هدایتهای ایشان را اکنون در آزادگانی میبینیم که در این جمع، سالم و استوار حضور دارند.»
او با اشاره به حادثه ۸ آذر ادامه داد: «اصل درگیری ۸ آذر بر سر موضوع جدایی اسرای بسیجی از ارتشیها بود. پیش از روز حادثه، در هفتم آذر، اسرا درهای اردوگاه را شکستند و تمام شب اردوگاه دست ما بود. ما هرگونه تلاش عراقیها برای ورود به اردوگاه را ناکام گذاشتیم. اما در روز هشتم آذر، فرمانده ارشد عراقیها به اردوگاه آمد و دستور داد که همه اسرا به شدت سرکوب شوند. عراقیها به ضرب و شتم وحشیانه ما پرداختند. ۸ آذر یک جنایت آشکار در حق اسرای ایرانی بود.»
عبدالحمید شمسالهی با یادآوری صحنههای تکاندهنده آن روز افزود: «در آن درگیری، ۳۵ نفر از افراد شاخص اردوگاه را جدا کرده بودند. عراقیها به هیچکس رحم نمیکردند و با شدیدترین شکنجهها به جان اسرا افتادند. من را به بیمارستان بردند، اما حتی اجازه ندادند چشمم باز باشد و هیچ درمانی انجام ندادند. با همان حال من را به اردوگاه برگرداندند و شکنجهها از سر گرفته شد.»
او به لحظهای احساسی اشاره کرد که در میان خشونتها رخ داد: «صحنهای را فراموش نمیکنم که علیرضا، یکی از اسرابعد از شکنجه فراوان، به آغوش پدرش بازگشت. این صحنه چنان تأثیرگذار بود که حتی برخی از عراقیها گریه کردند. اما این احساسات زودگذر بود و دوباره خشونت و بیرحمی ادامه یافت.»
شمسالهی در پایان تأکید کرد که حوادثی مانند ۸ آذر باید در تاریخ ماندگار شوند و نسلهای آینده از آن درس بگیرند: «۸ آذر یک سند تاریخی از جنایات دشمن و مقاومت اسرای ایرانی است. این حادثه نشان داد که حتی در سختترین شرایط، ایستادگی و حفظ کرامت انسانی ممکن است. آن روزها، با همه درد و رنجش، امروز به ما هویت و عزت بخشیده است.»
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com