امام خمینی، اولین رهبر و اولین ولی فقیه نظام جمهوری اسلامی ایران در قرن چهاردهم هجری قمری بود. او از مراجع تقلید شیعه بود که انقلاب ۱۳۵۷ ایران را رهبری کرد و نظام جمهوری اسلامی ایران را بنیان‌گذارد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان،
برخی از نظامیان عراقی که به گونه ای در ارتباط با آزادگان بودند،
اینگونه اثرپذیری ها را علاوه بر گفتار، در رفتار خود نیز نشان دادند.
بسیاری از آنها با اسرای امین و رازنگهدار، همکاری های مختلف
داشتند و خطرات را می پذیرفتند؛ آوردن دارو، کتاب دعا، باتری رادیو،
اخبار بیرون و دیگر وسایل و همچنین اظهار محبت نسبت به امام
خمینی و اسرای ایرانی، مواردی بود که مخفیانه توسط عراقی ها انجام
میگرفت.
اوج ابراز محبت و همدلی برخی از عراقیها با اسرای ایرانی،
زمانی بود که آنها نام امام خمینی را با عظمت یاد میکردند و آن
مرد الهی را می ستودند. خاطره ها در این باره زیاد است که ما به مناسبت
سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) تعدادی از آنها را تحت عنوان «یوسف تباران»
تقدیم می‌کنیم:
فرزندان حلا‌ل‌خور
در اوایل اسارت، در اردوگاه عنبر، یکی از سربازان عراقی به نام
فیصل، شبی پشت پنجره ی اتاق ما آمد. گویا نوبت نگهبانی او بود.
ما داشتیم دعای توسل می خواندیم. تا او آمد دعا را قطع کردیم و به
کارهای عادی مشغول شدیم. او که متوجه برنامه ی دعا شده بود گفت:
«ادامه بدهید. بخوانید!»
اول شک کردیم. برایمان تعجب آور بود که او اینطور حرف میزند.
دوباره گفت: «جداً تقاضا میکنم که دعا بخوانید!:»
فردای آن شب او به آسایشگاه آمد و گفت: «برادر و خواهرم به
علت مخالفتی که با حاکمان بعثی داشته اند فراری هستند. مادرم هم
خیلی به امام شما ارادت دارد. وقتی که آیت الله خمینی در نجف بود،
مادرم را بردم تا او را زیارت کند.
حال، مادرم به من سفارش کرده که با شما کاری نداشته باشم».
او به من گفته: «اگر اسیران ایرانی را اذیت کنی، شیرم را حلالت نمی‌کنم».
جدیدترین اخبار آزادگان و ایثارگران را در کانال اینستاگرامی پیام آزادگان بخوانید. (کلیک کنید)
بیشتر بخوانید
خبرنگار: مالک دستیار