معاون فرمانده گردان عمار در دومین نشست عصر خاطره الماس‌های درخشان گفت: کربلای ۵ نقطه عطفی در تاریخ دفاع مقدس بود که مقدمه‌ای برای پایان جنگ و صدور قطعنامه ۵۹۸ شد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، زمستان ۱۳۶۵، شاهد دو عملیات حماسی و تاریخ‌ساز دوران دفاع مقدس، کربلای ۴ و کربلای ۵ بود؛ عملیاتی که با تجلی روحیه ایثار و مقاومت، صفحات درخشانی از تاریخ دفاع مقدس را به ثبت رساندند. در همین راستا، موسسه پیام آزادگان استان تهران با برگزاری دومین عصر خاطره «الماس‌های درخشان»، با حضور آزادگان این دو عملیات، صحنه‌هایی زنده از رشادت‌های رزمندگان اسلام را بازگو کرد.
در این مراسم، سردار سیروس صابری، معاون فرمانده گردان عمار، با روایت بخش‌هایی از این دو عملیات، تصویر روشنی از فداکاری‌های رزمندگان ارائه داد. وی در این نشست گفت: «در زمان اجرای عملیات کربلای ۴، ما وارد منطقه شدیم و به موازات رودخانه اروند حرکت کردیم. ناگهان اعلام شد عملیات لو رفته و تمام نیروهای لشکر حضرت رسول (ص) عقب‌نشینی کردند. با این وجود، ما کاملاً توجیه شده بودیم و اگر این عملیات به نتیجه می‌رسید، تأثیر بسیار بزرگی در جبهه‌ها ایجاد می‌کرد.»
وی افزود: «پس از آن، برای عملیات کربلای ۵ آماده شدیم. در مسیر نزدیک به خرمشهر، از منطقه شهید صفوی عبور کردیم که امروز به دلیل تقدیم شهدای بهبهان، به نام شهدای بهبهان نامگذاری شده است. شدت آتش دشمن به قدری بود که حتی فرصت توقف چند دقیقه‌ای نداشتیم. در ۲۱ دی‌ماه، گردان مالک و گردان حضرت رسول پیش از ما حمله کردند. ما هم با بیش از ۵۰۰ رزمنده از گردان عمار، عملیات پاکسازی منطقه را آغاز کردیم.»
سردار صابری با اشاره به سختی‌های عملیات ادامه داد: «در منطقه‌ای که بودیم، سمت راست ما لشکر ۲۵ کربلا و سمت چپ لشکر ۱۰ قرار داشتند، اما به علت حجم آتش سنگین دشمن، نتوانستند به‌موقع برسند. ما مجبور بودیم از جاده‌ای عبور کنیم که حضور دشمن در آن محسوس بود و حتی امکان پشتیبانی وجود نداشت. در آن لحظه، مهمات ما تقریباً به پایان رسیده بود. با این حال، موفق شدیم ۱۳ تا ۱۴ تانک دشمن را منهدم کنیم.»
وی با لحنی متأثر افزود: «زمانی که دیگر مهماتی نداشتیم، بی‌سیم زدیم و تقاضای مهمات کردیم. گفتند منتظر بمانید تا هماهنگ شود. با این حال، دشمن با آتش سنگین، از جمله شلیک با سلاح ۲۳ میلی‌متری، ما را زیر آتش قرار داده بود. در اوج این شرایط، سجده کردم و از خدا خواستم که ما را یاری کند. هیچ مهماتی باقی نمانده بود و به جز توکل بر خدا، چاره‌ای نداشتیم.»
سردار صابری لحظه‌ای حیاتی را این‌گونه روایت کرد: «در آن شرایط، مجبور شدیم گروه‌گروه نیروهای مجروح را به عقب بفرستیم. منطقه‌ای که در آن قرار داشتیم، زیر آتش شدید دشمن بود، به‌طوری که حتی یک متر زمین خالی از ترکش و انفجار وجود نداشت. با وجود این، بچه‌ها با روحیه‌ای وصف‌ناپذیر مقاومت می‌کردند. وقتی رزمندگانی که برای انتقال مجروحان رفته بودند، بازگشتند، همه با آرپی‌جی در دست برگشتند، در حالی که ۳۰ درصد از آن‌ها به شهادت رسیده بودند.»
او با اشاره به لحظه مجروحیت خود ادامه داد: «یک تانک دشمن به‌قدری نزدیک شده بود که شلیک کرد و انفجار حاصل از آن، همان چشمی که در فکه آسیب دیده بود را مجدداً دچار جراحت شدید کرد. در نهایت، دستور عقب‌نشینی صادر شد. اما باید همه جا گفته شود که عملیات کربلای ۵ در نزدیکی بصره انجام شد و شدت این عملیات به حدی بود که بیش از ۵۰ درصد مردم بصره مجبور به ترک این منطقه شدند.»
وی در پایان خاطرنشان کرد: «دستاوردهای این عملیات به اندازه‌ای چشمگیر بود که پیش‌نویس قطعنامه ۵۹۸، همان زمان آماده شد. این حماسه بزرگ که با ایثار رزمندگان و شهدای بزرگوار به ثمر نشست، مقدمه‌ای برای پایان جنگ تحمیلی و آغاز مسیر پیروزی‌های دیپلماتیک شد.»
گفتنی است؛ این مراسم با حضور سردار سیروس صابری، معاون فرمانده گردان عمار، سردار محمد هادی، فرمانده
گردان المهدی و آزداگان: علی یوسفی، قاسم زرین‌فر، احمد
خنجری، فضل‌الله کیانی، مسعود ماهوتچی، حمیدرضا رضایی، حمید تاجدوزیان، سید
هادی غنی، محمود شعبانی، مهرداد احمدی، محمد مجیدی، محمد سلطانی، محمد
سلیمانی، و محمدرضا کریم‌زاده برگزار شد.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com