در اردوگاه‌های اسارت، اسرا با اختصاص سهمی از نان، شکر و دیگر مواد غذایی، فضایی برای جشن عید فطر ایجاد کرده و لحظاتی از شادی را در دل سختی‌ها رقم می‌زدند.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان،
ویژه‌برنامه «عصر خاطره الماس‌های درخشان» که به بازخوانی خاطرات آزادگان از ماه رمضان در اسارت اختصاص داشت، فرصتی شد تا سید رسول عمادی، از اسرای اردوگاه‌های موصل ۱، ۲، ۳ و ۴، از تجربه‌های ارزشمند خود در دوران اسارت سخن بگوید.
بیت‌المال در اسارت؛ تدبیری برای خلق شادی در میان سختی‌ها
سید رسول عمادی که در آبان ۱۳۶۱ به اسارت درآمده و در مرداد ۱۳۶۹ آزاد شده است، در سخنان خود از مدیریت بیت‌المال در میان اسرا یاد کرد. او گفت: «در اردوگاه، هر آسایشگاه مسئول بیت‌المال داشت. ما مقداری از سهمیه هر نفر از شکر، نان و سایر مواد غذایی را به او می‌دادیم تا با کمک خلاقیت‌های بچه‌ها، در ایام خاص مانند عید فطر و سفره وحدت که در پایان ماه رمضان برگزار می‌شد، خوراکی‌هایی مثل شیرینی تهیه کنیم.»
او افزود: «با اینکه امکانات بسیار محدود بود، اما تلاش می‌کردیم با استفاده از روش‌های ابتکاری، فضایی گرم و صمیمی ایجاد کنیم. عید فطر یکی از این روزهای خاص بود که سعی می‌کردیم با تهیه شیرینی، احساس جشن و شادی را در دل این فضای سخت زنده نگه داریم.»
دید و بازدیدهای عید فطر در اسارت؛ روحانیون، محور همبستگی
یکی از جلوه‌های زیبا و معنادار ماه رمضان در اسارت، مراسم دید و بازدید عید فطر بود. سید رسول عمادی در این خصوص گفت: «در روز عید فطر، اسرا از آسایشگاهی به آسایشگاه دیگر می‌رفتند و به یکدیگر تبریک می‌گفتند. این دیدارها بیشتر برای بزرگ‌ترها و روحانیون اردوگاه اهمیت داشت، چرا که آن‌ها مورد احترام ویژه‌ای بودند و محور وحدت بین بچه‌ها به شمار می‌رفتند.»
او ادامه داد: «حتی در این شرایط دشوار، ما سعی می‌کردیم سنت‌های زیبای اسلامی را زنده نگه داریم. با وجود تمام محدودیت‌ها، روحیه برادری و همبستگی در بین اسرا تقویت می‌شد و عید فطر به یک فرصت معنوی و اجتماعی برای انسجام بیشتر تبدیل می‌شد.»
جزءخوانی قرآن در دل اردوگاه؛ تدبیر برای حفظ معنویت
قرائت قرآن در ماه مبارک رمضان یکی از اصلی‌ترین برنامه‌های معنوی اسرا بود. سید رسول عمادی با اشاره به این نکته گفت: «در هر آسایشگاه یک نگهبان تعیین می‌کردیم تا مراقب اوضاع باشد و هم‌زمان جلسات ختم قرآن برگزار می‌شد. برخی از اسرا به صورت فردی قرآن می‌خواندند و برخی دیگر به شکل گروهی، جزءخوانی می‌کردند.»
او افزود: «هرچند عراقی‌ها اجازه برگزاری جلسات رسمی را نمی‌دادند، اما با همت بچه‌ها این محافل شکل می‌گرفت و باعث تقویت روحیه و ایمان اسرا می‌شد. بسیاری از ما در همان دوران اسارت، جزءخوانی قرآن را یاد گرفتیم و انس بیشتری با آیات الهی پیدا کردیم.»
رمضان در اسارت؛ آزمونی برای صبر و همبستگی
در پایان سخنانش، سید رسول عمادی به اهمیت رمضان در دوران اسارت اشاره کرد و گفت: «رمضان برای ما فقط یک ماه عبادت نبود، بلکه تمرینی برای صبر، تقویت همدلی و حفظ ارزش‌های دینی در سخت‌ترین شرایط بود. اسارت با همه تلخی‌هایش، فرصتی بود تا پیوندهای ایمانی و برادری‌مان را مستحکم‌تر کنیم.»
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com