با تمام تلخی‌ها و رنج‌هایی که محمدحسین در دوران اسارتش تحمل کرده بود، او با تبسمی از آن دوران صحبت کرد. اما زمانی که به درد دل‌های پس از آزادی پرداخت، نتوانست اشک‌هایش را پنهان کند.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، استان خراسان رضوی، «محمدحسین قربانی»، از آزادگان سرافراز، پس از تحمل 2.5 سال اسارت در اردوگاه 18 بعقوبه، به آغوش خانواده بازگشت. او در این مدت بدون هیچ‌گونه نشانی از سوی صلیب سرخ جهانی، در شرایطی بسیار سخت و غیرانسانی به سر برد. خانواده محمدحسین در تمام مدت اسارت او، هیچ اطلاعی از وضعیتش نداشتند و او به عنوان یکی از اسرای بی‌نام‌ونشان، با مشکلات و رنج‌های بسیاری دست و پنجه نرم کرد.
محمدحسین قربانی، همانند بسیاری از آزادگان دیگر، دوران اسارت خود را در شرایطی دشوار و هولناک سپری کرد. او از اردوگاهی صحبت می‌کند که حتی شبیه به یک اردوگاه نبود و زندانیان در آن با کمبودهای شدید بهداشتی، غذایی و زیستی مواجه بودند. یک محیط دستشویی برای 800 نفر، از جمله مسائلی بود که شرایط این اردوگاه را به یکی از وحشتناک‌ترین مکان‌ها تبدیل کرده بود. همچنین، زندانیان بیمار به بهانه درمان از اردوگاه خارج شده و دیگر خبری از سرنوشتشان به دست نمی‌آمد.
با تمام تلخی‌ها و رنج‌هایی که محمدحسین در دوران اسارتش تحمل کرده بود، او با تبسمی از آن دوران صحبت کرد. اما زمانی که به درد دل‌های پس از آزادی پرداخت، نتوانست اشک‌هایش را پنهان کند. او امروز خود را پدری می‌بیند که در مقابل توقعات و انتظارات فرزندانش شرمنده است. او که در دوران اسارت سر به زیر نبود، اکنون در مقابل مشکلات زندگی و انتظارات جامعه سر به زیر شده و در حرم امام رضا (ع) از خدا طلب مرگ کرده است.
همسر محمدحسین نیز از مشکلات و رنج‌های دوران اسارت و پس از آزادی همسرش می‌گوید. او یادآور شد که در نبود محمدحسین، با دختر دوساله‌اش تنها مانده بود و تلاش می‌کرد هم پدر و هم مادر برای او باشد. با این حال، نمی‌توانست نگاه‌های حسرت‌آمیز فرزندش به کودکان هم‌سن‌وسالشان که در آغوش پدرانشان بودند، نادیده بگیرد.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com