در روزهایی که میهن زیر آتش سنگین دشمن بعثی قرار داشت، اقلیت‌های دینی ایران دوشادوش مسلمانان در خط مقدم ایستادند؛ با سلاحی از ایمان و دل‌هایی سرشار از عشق به وطن.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان،
با آغاز تجاوز رژیم بعث عراق به میهن اسلامی، اقلیت‌های دینی کشور با انتشار بیانیه‌هایی صریح و همدلانه، همبستگی خود را با ملت ایران اعلام کردند. نمایندگان اقلیت‌های دینی در مجلس شورای اسلامی، همراه با نهادها، انجمن‌ها، نشریات و مؤسسات وابسته به جوامع مسیحی، زرتشتی، کلیمی، آشوری و ارمنی، با صدور اعلامیه‌هایی رسمی، آمادگی خود را برای مشارکت در دفاع از تمامیت ارضی کشور و پشتیبانی از نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ابراز داشتند.
در همان روزهای نخست جنگ، گروه مشترک اقلیت‌های دینی در اقدامی نمادین از هم‌وطنان خود خواست با حضور فعال در سازمان بسیج مستضعفین، اتحاد ملی را تقویت کرده و دوشادوش برادران مسلمان، از مرزهای کشور دفاع کنند. این حرکت نمادی از وحدت ملی در برابر تجاوز بیگانگان بود؛ وحدتی که تنها در شعار نماند، بلکه در میدان نبرد نیز تجلی یافت.
در سال ۱۳۶۰، شورای سه‌گانه خلیفه‌گری ارامنه ایران با صدور اطلاعیه‌ای رسمی، ضمن اعلام همدلی با رزمندگان اسلام، ارامنه کشور را از برگزاری آیین‌های جشن سال نو میلادی منع کرد. این تصمیم، نشانه‌ای روشن از عمق پیوند اقلیت‌های دینی با آرمان‌های ملت ایران در دوران سخت جنگ تحمیلی بود.
حضور اقلیت‌های دینی در جبهه‌های نبرد تنها به صدور بیانیه محدود نشد؛ بلکه آنان در میدان نبرد نیز با ایثار و مقاومت خوش درخشیدند. جامعه ارامنه ایران در دوران دفاع مقدس، با تقدیم ۳۵ آزاده، نقش برجسته‌ای در جهاد ملی علیه دشمن بعثی ایفا کرد. برخی از این چهره‌ها تا امروز نیز به‌عنوان نمادهای همبستگی ملی شناخته می‌شوند.
از جمله اسرای شاخص اقلیت‌های دینی می‌توان به سرباز وظیفه سرگیز ساید اشاره کرد که هشت سال و یک ماه در اسارت رژیم بعث به‌سر برد و بر اثر شکنجه‌های وارده، دچار ۶۵ درصد جانبازی شد. گارن باباخانیان نیز به مدت ۲۵ ماه، ورژ میناسیان دو سال و یک ماه، و آنوش اوان طوروسیان درختکی به مدت ۹۸ ماه و ۸ روز در اردوگاه‌های اسارت رژیم بعث عراق زندانی بودند.
اگرچه آمار دقیقی از اسرای غیرایرانی در اردوگاه‌های عراق موجود نیست، اما در خاطرات آزادگان، بارها به حضور اسرایی با تابعیت‌های لبنانی، افغانی و عراقی اشاره شده است. این حضور نشان می‌دهد که جبهه مقاومت در برابر تجاوز، فراتر از مرزهای جغرافیایی شکل گرفته بود؛ جبهه‌ای که در آن، انسانیت و دفاع از شرافت، زبان مشترک همگان بود.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com