وقتی امید در اردوگاه‌های بعثی رو به خاموشی بود، پزشکی ایرانی با تخصص، ایمان و دست‌های خالی، معجزه‌گر جان بسیاری شد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، استان خراسان رضوی؛ در فروردین 1362، عملیات "والفجر یک" یکی از دشوارترین و حساس‌ترین مقاطع دفاع مقدس بود که در آن بسیاری از رزمندگان ایرانی به میدان مبارزه رفتند. در این عملیات، یکی از رزمندگان شجاع به شدت مجروح شد و همراه با دو تن از هم‌رزمانش به اسارت نیروهای بعثی درآمد. آن‌ها در سنگری محاصره شدند و پس از مدت کوتاهی به دست دشمن افتادند. این رزمنده، که اکنون از آزادگان پرافتخار کشور به شمار می‌رود، در بیمارستان‌های "العماره" و "تموز" تحت درمان سطحی قرار گرفت و سپس به اردوگاه عنبر منتقل شد، جایی که فصل جدیدی از زندگی او در اسارت آغاز شد
مدیون فرشته نجات
این آزاده، نجات جان خود را مدیون مرحوم دکتر هادی بیگدلی می‌داند. او با وجود جراحات شدید و امکانات محدود، توانست جان بسیاری از رزمندگان را نجات دهد. این رزمنده در خصوص نحوه معالجه‌اش می‌گوید: «جراحت‌های شدید هر لحظه وضعیت مرا وخیم‌تر می‌کرد. در چنین شرایطی، مرحوم بیگدلی با توکل به خدا و تخصص بی‌نظیرش، بدون مواد بی‌حسی و تنها با سوزن و نخ معمولی جراحت پشت مرا بخیه زد و عفونت را کنترل کرد.»
دکتر بیگدلی؛ فراتر از یک پزشک
نام دکتر بیگدلی، به عنوان شخصیتی اثرگذار در دوران اسارت، کنجکاوی بسیاری را برمی‌انگیزد. از نگاه آقای گل‌بافان، یکی از آزادگان، دکتر بیگدلی نه تنها یک پزشک، بلکه انسانی بی‌نظیر بود که با منش و رفتار خود، الهام‌بخش دیگران بود. او در میان بغض و اشک‌هایش می‌گوید:
«دکتر بیگدلی یک ایرانی اصیل بود که تابعیت آمریکا داشت، اما این تابعیت هرگز او را از اصالتش جدا نکرد. او از معدود کسانی بود که حتی در سخت‌ترین شرایط اسارت، نماز جعفر طیارش را ترک نکرد. وقتی در آمریکا دلگیر می‌شد، خود را به مشهد می‌رساند و از امام رضا (ع) حاجت می‌گرفت.»
بازگشت به وطن و خدمت به جامعه
آقای گل‌بافان پس از 90 ماه اسارت، به وطن بازگشت و در کنار خانواده و هم‌میهنانش زندگی جدیدی آغاز کرد. او پس از سال‌ها خدمت در بهداری سپاه، به افتخار بازنشستگی نائل شد. خاطرات این دوران، گواهی بر ایثار و فداکاری رزمندگان و آزادگان کشورمان است که هیچ‌گاه از یادها نخواهد رفت.
گفتنی است؛ دکتر هادی بیگدلی، آزاده و جانباز جنگ تحمیلی، که پیش از جنگ به عنوان پزشک در آمریکا فعالیت داشت، با آغاز حمله رژیم بعث به ایران به جبهه‌های جنوب پیوست و پس از دو هفته خدمت، اسیر شد. او طی سال‌ها اسارت در شرایط سخت، با کمترین امکانات به درمان مجروحان پرداخت و با ایمان و ایثار، جان بسیاری را نجات داد. دکتر بیگدلی پس از آزادی در سال 1364 به ایران بازگشت و تا پایان عمر به طبابت و خدمت به مردم ادامه داد. وی در آبان 1400 در 90 سالگی دار فانی را وداع گفت.