مدتی است ویدئوی مصاحبه با اسیر پناهنده‌ای به نام «اسرافیل ترنیان‌پور» در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود که لازم است با توجه به مستنداتی، که همان بازگویی اصل موضوع از زبان آزادگان سرافراز است، شفاف‌سازی شود.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، مدتی است ویدئوی مصاحبه با اسیر پناهنده‌ای به نام «اسرافیل ترنیان‌پور» در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود که لازم است درخصوص آن باتوجه‌به مستنداتی، که همان بازگویی اصل موضوع از زبان آزادگان سرافراز است، شفاف‌سازی شود:
ابتدا ویدئو ترنیان‌پور را مشاهده کنید و پس از آن به اصل ماجرا می‌پردازیم.(روی نوار سیاه کلیک کنید)
اسرافیل ترنیان‌پور به همراه تعدادی در اواسط سال 1360 به اسارت درآمده بود و در اواخر سال 1362 یا اوایل سال 1363 از اردوگاه الانبار (کمپ 8 و معروف به عنبر) به اردوگاه رمادی 1 (کمپ 6) منتقل شد. ظاهراً تا زمانی‌که او در این اردوگاه به‌سر می‌برد، وضعیت غیرعادی از ایشان مشاهده نشده بود.
اواخر سال 1363، یک گروه ده‌نفره را از اردوگاه رمادی 1 به رمادی 2 (کمپ 7، معروف به بین‌القفصین) آوردند، ازجمله یحیی مرادپور، رضا کدخدایی (معروف به رضازاغی)، اسرافیل ترنیان‌پور و ... . این افراد از روز دوم لباس و پوتین عراقی پوشیدند و در اردوگاه حاضر شدند که این خود از پیوستن این افراد به دشمن و همکاری‌شان با آنها خبر می‌داد.
عراقی‌ها معمولاً در بعضی از اردوگاه‌ها، به‌خصوص در ابتدای جنگ تحمیلی، فرمانده و ارشد اردوگاه را از بین اسیران متعهد به خودشان و افراد خودفروخته و وطن‌فروش انتخاب می‌کردند؛ به‌این‌دلیل یحیی مرادپور را به‌عنوان فرمانده اردوگاه تعیین کردند و رضازاغی هم معاون او شد. اسرافیل ترنیان‌پور و یکی دیگر از اسیران منافق، به‌عنوان بادیگارد، همیشه در دوطرف یحیی مرادپور حرکت می‌کردند. جو اردوگاه در تسخیر این افراد سرسپرده بود. اگر اسیران به دلایلی به زندان می‌افتادند، همینها بودند که آنها را شکنجه می‌کردند.
حسن نوری، از اسیران همبند اسرافیل ترنیان‌پور، که خود شاهد ماجرا بوده، نقل می‌کند: «یک روز تعدادی از اسیران به یحیی مرادپور حمله کردند و او را به‌شدت کتک زدند؛ اسرافیل ترنیان‌پور و نصرالله (معروف به نصرالله اصفهانی) از ترس پا به فرار گذاشتند. بعداز این اتفاق، بعثی‌ها گروه‌گروه بچه‌ها را می‌بردند و همین افراد آنها را شکنجه می‌کردند. در این ضرب‌وشتم بی‌رحمانه اسرافیل ترنیان‌پور با پوتین روی بچه‌ها راه می‌رفت و پایش را بلند می‌کرد و به سروصورت و بدن بچه‌ها می‌کوبید. بعداز این اتفاق، این افراد منافق را از اردوگاه بین‌القفصین بردند و در اواخر اسارت شنیده شد که همة آنها به منافقین پیوسته‌اند.»
اما درخصوص توهم و روایت تخیلی، که اسرافیل ترنیان‌پور در این ویدئو درمورد آن صحبت کرده است، چند نکته مطرح می‌شود:
- اسرای کربلای 4 را هرگز به اردوگاه رمادی نیاورده بودند، بلکه آنها را به‌عنوان اسیر ثبت‌نام‌نشده (مفقودالاثر) در اردوگاه تکریت 11 نگهداری می‌کردند.
- آسایشگاه (اتاق) اسرافیل ترنیان‌پور و افرادی مانند او در اردوگاه، که امکانات و تسهیلات ویژه‌ای هم داشت، به‌دلیل نزدیکی به عراقی‌ها، معمولاً از اسرای دیگر جدا بود و آنها هیچ‌گاه با اسرای بسیجی و کم‌سن‌وسال در یک مکان نبودند و ارتباط صمیمانه نداشتند.
- به‌دلیل شناخته‌شدن ماهیت این افراد در اردوگاه، آنها همیشه ازطرف عموم اسیران مطرود بودند و محال بود احدی از اسیران، آن‌هم بسیجی‌ها، این‌قدر آشکار درمورد امام‌زمان علیه‌السلام با فردی مثل اسرافیل ترنیان‌پور هم‌صحبت شوند یا درددل کنند.
- او، که بین دوستانش به خالی‌بند معروف بود، حرکاتی نابهنجار داشت و در سمت چپ صورتش نیز جای چاک دیده می‌شد که نشان از بزن‌بهادری وی بود.
اسرافیل ترنیان‌پور، بعداز پناهندگی به مقر گروهک ضالة منافقین، به اردوگاه اشرف منتقل شد و بعداز سقوط صدام و رژیم بعث عراق، براثر فشار عراقی‌ها مبنی‌بر خروج گروهک مذکور از کشور عراق، در فروردین‌ماه سال 1391، برابر با آوریل 2012، آمریکایی‌ها اعضای گروهک ضالة منافقین ازجمله ایشان را به اردوگاه لیبرتی، در شمال بغداد، موسوم به اردوگاه اشرف 2 منتقل کردند.
طبق اطلاعات سایت انجمن نجات، اسرافیل ترنیان‌پور در یک گروه 105نفره از اعضای گروهک ضالة منافقین در 22 مرداد 1395 برابر با 12 اوت 2016 به شهر تیرانا، پایتخت کشور آلبانی، منتقل شدند و اکنون در اردوگاهی به نام اشرف 3 مستقر هستند.
لیکن آنچه در ویدئوی مدنظر گفته شد، همه توهم فرد منافقی مثل ترنیان‌پور است و خیالی باطل بیش نیست. اگرچه این رسم منافقانه دور از ذهن نیست و نخواهد بود.
شایان ذکر است؛ چنانچه موارد یادشده توسط ایشان صحت می‌داشت، عراقی‌ها در آن زمان نهایت تبلیغات سوء را انجام می‌دادند.
موسسه پیام آزادگان
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com