مصاحبه پیش رو مروری بر فعالیتها و دستاوردهای مؤسسه پیام آزادگان است.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، وقتی جنگی هشت ساله بر میهن تازه رسته از حکومت ستمشاهی تحمیل شد، مردمی عاشقانه به جبهههای جنگ پیوستند. شهادت، اسارت و جانبازی سرنوشت قهری آنانی بود که به جز دفاع از مرز وبوم این کشور و پاسداشت ارزشهای والای انقلاب اسلامی به چیز دیگری نمیاندیشیدند. در این میان عدهای همچون حضرت زینب و اسیران مظلوم کربلا، دوران تلخ و سخت اسارت را چشیدند. دغدغة روایت و ثبت خاطرات و وقایع آن روزها سبب شد تا به همت سید آزادگان، سیدعلی اکبر ابوترابی، مجموعهای شکل بگیرد که هدف آن ترویج و تبیین فرهنگ آزادی و آزادگی است.
مصاحبه پیش رو به منظور مروری بر فعالیتها و دستاوردهای مؤسسه پیام آزادگان از گذشته تا به امروز شکل گرفته تا بخشی از همت بلند و تلاش ارزشمند این مجموعه در ثبت تاریخ اسارت، خاطرات آزادگان هشت سال دفاع مقدس و ترویج فرهنگ آزادگی را بنمایاند.
این گفتوگو در تاریخ 19 بهمن 1401 با سرکار خانم فرزانه قلعهقوند، معاون پژوهشی مؤسسه پیام آزادگان صورت گرفته است که در چهار بخش تقدیم نگاه شما مخاطبین عزیز خواهد شد.
بخش اول:
پیش از هر چیز از شما برای فراهم کردن این فرصت متشکرم. گفتوگو را با توضیحی درباره چگونگی شکلگیری مؤسسه پیام آزادگان شروع کنیم و اینکه فعالیتهای مربوط به آزادگان از چه زمانی شروع شد و نقش مرحوم سید علیاکبر ابوترابی در شکلگیری و راهاندازی این مجموعه چگونه بود؟
قبل از تأسیس مؤسسه پیام آزادگان، از سال 1368 مقدمات تأسیس «ستاد آزاد سازی اسرا» به سبب تصویب قانون حمایت از آزادگان فراهم شده بود. همان موقع هم مجلس مشکل مسکن و اشتغال و درمان و آموزش آزادهها را تصویب کرد. بعد از آزادی اسرا، این ستاد آزادسازی اسرا به ستاد رسیدگی به امور آزادگان تبدیل شد. این ستاد، مستقیماً زیرنظر رئیسجمهور وقت اداره میشد و مرحوم سیدعلی اکبر ابوترابی طی حکمی از سوی رهبر انقلاب اسلامی به عنوان نماینده ولی فقیه در امور آزادگان انتخاب شدند و علاوه بر نمایندگی در ستاد آزادگان، در تمام امور مربوط به آزادگان کشور نیز مأموریت یافتند. البته شیوة نمایندگی ایشان با سایرین متفاوت بود، سیدآزادگان در همة امور مربوط به آزادگان ورود میکردند. تجربة سختی و زجر سالها اسارت سبب شده بود که او بیشاز هر کس دیگری آزادگان را درک کنند. فعالیت مرحوم ابوترابی فراتر از وظایف دولتی مشخص شده بود. سرکشی به خانواده آزادگان از کارهایی بود که ایشان به وفور انجام میدادند. بزرگترین دغدغة ایشان دغدغة فرهنگی بود و میگفتند همین کارهای فرهنگی باعث نجات ما در سالهای اسارت بود. ابوترابی خودش بهتنهایی یک جریان فرهنگی سیال بودند. ایشان شهر به شهر و خانه به خانه میرفتند و در تجمعها و گردهماییها شرکت میکردند. گردهمایی بزرگ 30 هزار نفره آزادگان در ورزشگاه آزادی، برگزاری مراسم سالگرد آزادگان، کوهپیمایی و ... به همت ایشان صورت گرفت. مرحوم ابوترابی پیوسته در جشنوارهها و مسابقات قرآن و برنامههایی که در این تشکیلات انجام میشد، حضور داشتند. پس از هجرت آسمانی ایشان در آخرین روزهای سال 1382، جلساتی به سرپرستی سیدمحمدحسن ابوترابی شکل گرفت که منجر به تأسیس مؤسسه فرهنگی و هنری پیام آزادگان شد که با ادغام سه نهاد ایثارگری: ستاد آزادگان، بنیاد جانبازان و بنیاد شهید اتفاق افتاد. در سال 1384 با همت و حمایت ایشان فعالیتهای فرهنگی در حوزه آزادگان رونق دوباره گرفت و مؤسسهای که از ابتدا حالت هیئتی داشت، شکلی رسمی پیدا کرد.
درحالحاضر هم در مؤسسه بخشهای روابط عمومی و رسانه، معاونت امور استانها، معاونت پژوهش، معاونت هنری، انتشارات و بخشهای مختلف دیگر وجود دارد. در این سالها دفاتر استانی هم تشکیل دادهایم و در تهران، مشهد، تبریز، اهواز، اصفهان، همدان و قم، 7 دفتر دایر کردهایم ولی در برخی از شهرها مثل یزد، دزفول و ... نمایندگی داریم؛ یعنی نمایندهای داریم که آن نماینده، آزاده است و با او در ارتباط هستیم.
در حال حاضر مهمترین فعالیتها و برنامههای مؤسسه چیست و تمرکز فعالیتهای یکی دو سال اخیر بر چه موضوعاتی بوده است؟
در حال حاضر مؤسسه پیام آزادگان، تنها مؤسسهای در کشور است که در حوزة ترویج فرهنگ آزادگی فعالیتهای تخصصی و گسترده دارد. بیتردید در حوزة دفاع مقدس، تنها حوزهای که همچنان فعال است، حوزة اسارت است. گردآوری، ثبت و انتشار خاطرات، تاریخ و فرهنگ اسارت مهمترین فعالیت مؤسسه است. بهطورکلی فعالیتهای ما در دو بخش «برای آزاده» و «دربارة آزاده» شکل میگیرد. فعالیت برای آزادگان، نیاز ماست و موجب انبساط خاطر آزادگان میشود. خود آزادگان هم از دورهمیها استقبال میکنند؛ چون زمانی با هم زندگی میکردند و خانواده هم بودهاند. همایشهای اردوگاهی بخشی از این دورهمیهاست، که در استانهای مختلف و با حمایت دفاتر استانی تشکیل میشود. همایشهای دیگری هم داریم مانند سالگرد ارتحال مرحوم ابوترابی یا همایش سالگرد ورود که همة آزادگان در آن شرکت میکنند. سرکشی به خانوادههایی که مشکلاتی دارند، عیادت از بیماران، برگزاری اردوهای خانوادگی، تفریحی، زیارتی، سیاحتی، مسابقههای فرهنگی، مسابقات ورزشی و کوهنوردی و ... ازجمله فعالیتهای حمایتی ما برای آزادگان بود. این فعالیتها، تاریخ مصرف مشخصی دارند؛ یعنی با نبودن آزاده در صد سال دیگر، پایان مییابد، اما آنچه ماندگار است، استفاده از تجربیات آنهاست که باید در قالب تاریخ شفاهی و مصاحبه ثبت و همچنین اسناد، دستنوشتهها، عکسها و نامههای آنان جمعآوری شود. ازاینرو در یکیدو سال اخیر مؤسسة پیام آزادگان با تعیین سیاستهای جدیدی فعالیتهای پژوهشی را در دستور کار خود قرار داد و از آن حمایت کرد.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
خداوندا به ما رحم کن و با غفران و آمرزشت ما را ببخش که تو والا و بزرگ مرتبهای.