عراق در روز دهم اسفندماه چهار نقطه‌‌ی تهران را برای نخستین بار هدف موشک‌‌های زمین به زمین قرار داد. ایران نیز در همین روز و در واکنش به هدف قرار گرفتن تهران، یک فروند موشک اسکاد بی به شهر بغداد پرتاب کرد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، ششمین مرحله از جنگ شهرها در تاریخ 8 اسفندماه سال 1366 و با بمباران شدید
شهر تهران و حومه‌ی آن آغاز شد. این دوره از جمله شدیدترین ادوار جنگ شهرها
به شمار میرود. اشارهای به چگونگی تبادل موشک بین ایران و عراق گویای
این واقعیت است. پس از حمله‌ی هشتم اسفندماه عراق به تهران، که موجب
سهمیه‌‌بندی فرآورده‌‌های نفتی شد. عراق در روز دهم اسفندماه نیز چهار
نقطه‌‌ی تهران را برای نخستین بار هدف موشک‌‌های زمین به زمین قرار داد.
ایران نیز در همین روز و در واکنش به هدف قرار گرفتن تهران، یک فروند موشک
اسکاد بی به شهر بغداد پرتاب کرد. عراق در 11 اسفند 1366 هم 12 موشک به
تهران پرتاب کرد که بر اثر آن 36 نفر شهید و 70 نفر مجروح شدند. ایران در
این شرایط تصمیم گرفت روزانه سه موشک با فاصله‌‌ی زمانی مناسب روانه‌‌ی
بغداد کند.
عراق بار دیگر در شب چهارشنبه 12 اسفند 1366، شش
موشک دیگر به تهران پرتاب کرد و شهر قم را نیز هدف حملات موشکی قرار داد.
به این ترتیب، ظرف دو روز بیش از سی فروند موشک به سوی شهرهای تهران و قم
شلیک کرد. در روز چهارشنبه، 12 اسفند 1366 هم مبادله‌‌ی موشک بین ایران و
عراق ادامه یافت. پس از گذشت چند ماه از جنگ شهرها، با حملات موشکی عراق به
تهران، عملاً حمله به پایتخت‌‌‌های دو کشور بار دیگر آغاز شده بود.
پس از یک روز وقفه، دوباره در روز جمعه، 14 اسفند 1366، تهران هدف سه موشک
زمین به زمین قرار گرفت. ایران هم متقابلاً دو موشک را به سوی بغداد روانه
کرد. در روز شنبه، 15 اسفند 1366 نیز هفت موشک عراقی به تهران پرتاب شد که
سه فروند آن در فضا منفجر شد و چهار فروند آن‌ها به مناطق مسکونی اصابت
کرد. در اوایل بامداد روز بعد هم به سمت شمال تهران موشک پرتاب شد که به
کوه‌‌‌های شمال شمیران برخورد کرد و خسارتی در پی نداشت. بعدازظهر همین روز
نیز سه موشک دیگر به تهران شلیک شد که همگی در آسمان منفجر شدند. در روز
یک‌شنبه، 16 اسفند 1366، هم‌زمان با موشک‌باران تهران، هواپیماهای جنگی
عراق نیز تعداد زیادی از شهرهای غرب و جنوب کشور را بمباران کردند که یک
هواپیمای عراقی هم سرنگون و خلبان آن اسیر شد.
عراق پرتاب موشک
به تهران را در روز 17 اسفند 1366، با شلیک سه فروند ادامه داد. ایران هم
در عوض سه موشک به بغداد و موصل روانه کرد. چند شهر ایران هم بمباران شد و
دوباره جنگ شهرها راه افتاد. در شب سه‌شنبه، 18 اسفند 1366، موشک پرتاب‌شده
به جنوب تهران در منطقه‌ی سیروس فرود آمد و باعث تلفات بسیاری شد. حدود
شصت نفر شهید و شصت نفر هم مجروح شدند. عراق تا این زمان 37 موشک به سوی
تهران و تعدادی هم به اصفهان و قم و دیگر شهرها شلیک کرده بود. ایران هم
بغداد و موصل را هدف موشک قرار داده و جنگ شهرها بالا گرفته بود. در این
مدت، تعداد موشک‌هایی که عراق علیه ایران به کار گرفت، دوبرابر موشک‌هایی
بود که ایران به عراق پرتاب کرد. عراق تصمیم داشت جنگ شهرها را تا قبول
قطعنامه‌ی 598 با حمله به مناطق مسکونی ایران ادامه دهد. ایران هم تصمیم
گرفت علاوه بر مقابله به مثل، در شهرها پناهگاه عمومی بسازد و همچنین برای
کسانی که شهرها را ترک می‌کنند، جا و تسهیلات فراهم کند.[19] شدت جنگ شهرها
در این مرحله به اندازهای بود که دولت اتحاد جماهیر شوروی، در 18 اسفند
1366، از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواست برای جلوگیری از تداوم جنگ
شهرها بین عراق و ایران، وارد عمل شود.[20] به هر تقدیر، این مرحله از جنگ
شهرها نیز در تاریخ 22 اسفندماه 1366 متوقف شد.
انتهای پیام/
صاحِبِ النّاسَ مِثلَ ما تُحِبُّ أن یُصاحِبوکَ بِه.