پتوپیچی غذاها برای افطار اسرا/ قرآن، شمع محفل‌ها در اردوگاه «قاطع ۲»

به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، روزهای مقاومت و ایثار، لحظات ناب معنوی را رقم می زند. اصلا حب دنیا موجب سستی درعبادت و بندگی معبود را به ارمغان می آورد. انسان در شرایط سخت به تکامل میرسد و روزهای سخت اسارت زمینه خود سازی و خودشناسی را برای خدا شناسی فراهم کرده بود.

با فرارسیدن ماه مبارک رمضان رزمندگان در اسارات حال و هوای خاصی پیدا می کردند وهمه با جنب و جوش غیر قابل وصف به آماده سازی آسایشگاه می پرداختند.

حمیدرضا قنبری یکی از آزادگان هشت سال جنگ تحمیلی خاطره‌ای از استهلال ماه مبارک رمضان از روزنامه‌های عراقی دارد که باهم می‌خوانیم:

ماه مبارک رمضان و روزه داری در «اردوگاه قاطع ۲» حال و هوای خودش را داشت، مبنای استهلال ما، روزنامه‌های عراقی بود. چاره دیگری هم نداشتیم، در اردوگاه الانبار غذای ۲ وعده افطار و سحر را بعداز ظهر یک ساعت قبل افطار می‌دادند. تا غذاها را مسوولین غذای آن روز می‌آوردند، همه‌ را برای افطار پتوپیچ می‌کردیم و ابتدا، نماز مغرب و عشا را می‌خواندیم و سپس افطار می‌کردیم. بعد از خوردن سحری نیز به جهت محدودیت آب و نبود آن در آسایشگاه نمی‌توانستیم مسواک بزنیم. مسواک را به ساعت بیرون باش صبح، موکول می‌کردیم.

روزهای ماه مبارک رمضان از همه ی اجزاء این ماه شریف در آنجا دیدنی تر و احساسی تر بود. همه قرآن تلاوت می کردند، قرآن در ماه مبارک رمضان اردوگاه قاطع ۲ شمع محفل‌ها بود. از حداقل یک ختم ماهیانه تا ۳۰ ختم در یک ماه در برنامه ی بچه‌ها قرار داشت، بچه‌هایی که حافظ کل قرآن شده بودند در ماه رمضان ۳۰ ختم قرآن می‌کردند، یعنی روزی یک ختم. همه آسایشگاه ها از صدای زمزمه تلاوت قرآن پر می‌شد، قرارهای ۲ نفره در ماه رمضان برای تلاوت یک جزء در روز بسیار رایج بود، برای نمونه اگر فردی تصمیم داشت پنج ختم در ماه رمضان داشته باشد، پنج قرار ۲ نفره برای خودش تنظیم می‌کرد و در هر قرار خود یک جزء قرآن را با دوست خودش تلاوت می‌کرد.

انتهای پیام/

شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ

✍ خبرنگار | مالک دستیار