عملیات «رمضان» در چهار محور و پنج مرحله از سوی فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران طراحی گردید، تا با عبور از خط مرز بینالمللی، یک زمین مثلث شکل به وسعت 1600 کیلومتر مربع تصرف شود.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان، اولین عملیاتی که پس از فتح خرمشهر انجام شد عملیات رمضان بود. از آنجا که این عملیات در رمضان سال ۶۱ آغاز شد، به اسم عملیات رمضان نامگذاری شد.
جدیدترین اخبار آزادگان و ایثارگران را در کانال اینستاگرامی پیام آزادگان بخوانید. (کلیک کنید)
عملیات رمضان، سرآغاز مرحله جدیدی از جنگ و کشانده شدن آن به خاک عراق و نخستین عملیات از سلسله عملیات برون مرزی ایران در خلال جنگ هشت ساله بود. علت انجام این عملیات آن بود که ارتش عراق پس از فتح خرمشهر به طور کامل از سرزمینهای ایران عقب نشینی نکرد و خسارات وارد آمده به ایران را هم جبران نساخت.
خبرنگار ما با آزاده سرافراز کمال رضیان از اسرای عملیات رمضان گفتگویی داشته که شرح خاطرات ایشان را با هم میخوانیم:
در عملیات رمضان من از ناحیه سر و کتف مجروح شده بودم، خون زیادی از دست دادم و این موضوع توان جنگیدن را از من گرفته بود. بعد از نبرد طولانی به محاصره دشمن در آمدیم و من در عملیات رمضان سال ۶۱ به اسارت نیروهای بعثی درآمدم. سالهای اسارت خود را در اردوگاه موصل دو و چهار گذراندم. گرچه ما به صورت اتفاقی در آن مکان بودهایم ولی فضای اسارت به گونهای بود که باعث فضای خودسازی ما میشد.
در اسارت ما همواره در اعیاد مختلف و ماه رمضان مراسماتی داشتیم و روزه خود را به جا میآوردیم در ماه رمضان عراقیها در هنگام سحر در آسایشگاهها را باز میکردنند و گروهی از بچهها برای گرفتن غذا میرفتند که این غذا به صورت گروهی توزیع میشد و هر چند نفر یک ظرف غذا سهمشان میشد.
بچهها در اسارت از کوچکترین امکانات برای رفع نیاز خود استفاده میکردند، یادم میآید در ماه رمضان خمیر نانهای که به ما داده میشد را در میآوردیم و این خمیر را خشک میکردیم و بعد آن را به پودر تبدیل میکردیم و به همراه شکر و روغن مخلوط میکردیم و شیرینی درست میکردیم که برای تزئین آن از عصاره گلهای رنگارنگ ناز را میگرفتیم و با شکر و روغن مخلوط میکردیم و برای تزئین شیرینی استفاده میشد.
جدیدترین اخبار آزادگان و ایثارگران را در کانال تلگرامی پیام آزادگان بخوانید. (کلیک کنید)
در اسارت چیزی که کم نبود وقت بود. بچهها برای گذراندن وقت خود هر کدام خود را به کاری مشغول میکردنند در اسارت گویا دلها بیشتر به خدا وصل بود و همواره دورهمیهای قرآن خوانی و نهجالبلاغه خوانی بچهها به راه بود، چیزی که این روزها سرگرمی امور دنیوی موجب فاصله گیری ما از آن شده است.
خبرنگار: مالک دستیار