جلوی آشپزخانه حوض بزرگی بود که آب انبار اردوگاه محسوب می‌شد و در مواقع قطع آب اردوگاه از آن آب ذخیره استفاده می‌کرد که آن شب چنین اجازه‌ای به ما داده نشد و با همان ظرف‌ها غذا گرفتیم؛ عده‌ای غذا نخوردند و بدون سحری روزه گرفتند و بیشتر کسانی که از آن غذا خوردند دچار بیماری شدند.
در یکی از شب های اولین رمضان اسارت در سال 63 آسایشگاه ده بودیم بعد ازخوردن افطار –همان آش صبحانه- عراقی‌ها آب را قطع کردند ومسولین غذا هم به امید اینکه عراقی‌ها زود آب را باز می‌کنند ظرف‌های غذا را با آب تاید تمیز کردند و منتظر بودند که آب وصل شود ولی این اتفاق نیفتاد و موقع سحر هم سربازها نگذاشتند ظرف‌ها را با آب حوض جلوی آشپزخانه بشوریم.
جلوی آشپزخانه حوض بزرگی بود که آب انبار اردوگاه محسوب می‌شد و در مواقع قطع آب اردوگاه از آن آب ذخیره استفاده می‌کرد که آن شب چنین اجازه‌ای به ما داده نشد و با همان ظرف‌ها غذا گرفتیم؛ عده‌ای غذا نخوردند و بدون سحری روزه گرفتند و بیشتر کسانی که از آن غذا خوردند دچار بیماری شدند.
انتهای پیام/