هر کس در این راه حرکت کند لذت بندگی آنقدر برای او شیرین است که هر زحمتی برای او راحتی می‌شود و همه چیز به او داده خواهد شد.
متن زیر بخشی از سخنرانی سید آزادگان در فروردین ۱۳۶۴ است که در قالب پرونده ویژه سید آزادگان تولید شده است:
وظیفه‌شناسی و حرکت مهم است. اگر بر اساس وظیفه عمل کنیم به انحراف نخواهیم افتاد. هر چقدر پای‌بندی ما در این رابطه حفظ شود آبروی بیشتری کسب می‌کنیم و همه می‌آیند از این آبرو کسب می‌کنند. ارزش عمل بستگی به این روحیه دارد. رسول خدا زمانی که به معراج رفت، نشانه‌های عظیمی دید که قابل تصور برای ما نیست. ولی بعد فرمودند:
«افتخار من به این است که خداوند مرا به عنوان بنده خودش خطاب کرد». این روحیه است که عظمت و جلالت می‌بخشد. انسان باید دارای این روحیه باشد و دلخوشی‌اش به این باشد که ذات اقدس حق او را به عنوان بنده خودش خطاب کرد. چه کسی این کلام را می‌گوید؟ شاخص‌ترین انسان. گذشته از دیدن آیات خداوندی، دلخوشی‌اش به این حرف است. این حرکت کسی است که بر اساس بندگی خدا حرکت کرد.
این حرکت مایه می‌خواهد، نه درس و ... . چنین حرکتی، جبران می‌شود؛ هر کس در این راه حرکت کند لذت بندگی آنقدر برای او شیرین است که هر زحمتی برای او راحتی می‌شود و همه چیز به او داده خواهد شد.