برای ما، خلیج فارس فقط یک دریا نیست. آزمونیست برای آنکه بفهمی چه کسی با ریشه سخن میگوید و چه کسی با باد رسانهها. نام خلیج فارس را پیش از آنکه آنان خواندن بدانند، تاریخ ثبت کرده بود.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی پیام آزادگان،
یادداشت خبرنگار؛ بعضی نامها را میشود تغییر داد؛ نام فروشگاه، نام خیابان، حتی گاهی نام کشور. ولی نامهایی هم هستند که با خون نوشته شدهاند، با تاریخ گره خوردهاند، و هزار سال زودتر از نخستین خیال تحریف، در اسناد، کتیبهها و ذهن جهان ثبت شدهاند. خلیج فارس از همین نامهاست.
بیش از دو هزار سال است که این دریا در کنار ایران زندگی میکند. نامش را نه ایرانیان، که تاریخنگاران یونانی، جغرافیدانان مسلمان، دریانوردان غربی و نقشهنگاران شرق، همه و همه به یک زبان نوشتهاند: «Persian Gulf». واژهای روشن، شفاف، بیابهام. نامی که بر کاغذ آمد، بر سنگ حک شد، بر سکهها نشست و در هزاران سند رسمی ماندگار شد.
اما قرنها بعد، کسانی از راه رسیدند که تاریخ نداشتند، پس خواستند تاریخ را بدزدند. نقشه نداشتند، پس خواستند نامها را از نقشه پاک کنند. حافظهی تاریخیشان بهزحمت از مرزهای چند دهه فراتر میرفت، اما زبان به تحریف گشودند و آن را «خلیج» یا «خلیج عربی» نامیدند؛ بی آنکه پاسخ دهند اگر این دریا عربیست، پس چرا هزار و اندی سال، هیچ عرب و عجمی آن را جز فارس ننامید؟
نقشههایی که از قرون وسطی بهجا مانده، همه یک چیز میگویند؛ حتی سندهای سازمان ملل. جعلگرانِ امروز، اسیر توهماند و کاربران حافظهی کوتاهمدت. تاریخ را میشود کوتاهمدت مصرف کرد، اما نمیشود برای همیشه جعل کرد.
خلیج فارس، فقط یک دریا نیست. آزمون حافظهی ملی است. معیار وفاداری به حقیقت است. نشان میدهد چه کسی اهل تاریخ است و چه کسی مصرفکنندهی رسانه. و ما که نام آن را بر زبان میآوریم، نه از سر تعصب، بلکه از سر انصاف و آگاهیست.
همانگونه که مردانی از این سرزمین، جان بر سر وجب به وجب خاک جنوب نهادند، و آنها که در اردوگاهها تن به تحقیر ندادند، این نام را نیز بر سینهی وجدان جهان نگه میداریم.
و کسانی که هنوز اصرار دارند آن را "خلیج" بنامند، یا از اصل بیخبرند، یا از ریشه بینصیب. برای ما، این فقط یک نام نیست؛ بخشی از شناسنامهی ایران است. و شناسنامه را با سلیقهی روز عوض نمیکنند.
انتهای پیام/
برای ورود به ویکی آزادگان اینجا کلیک کنید / www.wikiazadegan.com