مقدمه
از سال 1368 مقدمات تأسیس «ستاد آزادسازی اسرا» به سبب تصویب قانون حمایت از آزادگان فراهم شده بود. همان سال در مجلس سوم، موضوع اشتغال، مسکن، درمان و آموزش آزادگان به تصویب رسید. پس از آزادی اُسرا «ستاد آزادسازی اسرا» به «ستاد رسیدگی به امور آزادگان» تبدیل شد که مستقیماً زیر نظر رئیس جمهور اداره می‌شد.
در همین حال مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید «علی اکبر ابوترابی» طی حکمی از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان نماینده‌ی ولی فقیه در امور آزادگان انتخاب شدند و علاوه بر نمایندگی در ستاد آزادگان در تمام امور مربوط به آزادگان نیز مأموریت یافتند. از همان ابتدا شیوه‌ی نمایندگی ایشان تقریباً با سایرین متفاوت بود؛ زیرا خودشان آزاده بودند و علاوه بر وظیفه‌ی اداری، تمام زندگیشان را وقف خدمت به امور آزادگان کردند و به اموری که گاه ربطی به ستاد نداشت و حتی در حیطه‌ی وظیفه‌ی دولتی و مشخص شده نبود، پرداختند؛ مانند سرکشی به خانواده های آزادگان که نمونه ای از این فعالیت ها بود. ایشان فراتر از وظیفه‌ی رسمی که بر عهده داشتند این کارها را انجام می دادند. فعالیت‌های فرهنگی و امور مربوط به آزادگان تا پایان عمرِ شریفِ سید آزادگان ادامه داشت. از آغاز این حرکت، برادر بزرگوار سیدآزادگان حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی نیز در این مسیر همپا و همراه ایشان بودند.
علاوه بر فعالیت های مربوط به آزادگان در حوزه های مسکن، اشتغال و... همواره بزرگترین دغدغه‌ی حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی فعالیت های فرهنگی بود و به این دلیل ایشان از همان ابتدا در بخش فرهنگی امور آزادگان زحمات فراوانی متحمل شدند. ایشان در کنار دفتر نمایندگی ولی فقیه اقدام به راه اندازی هیئت آزادگان و موسسه فرهنگی اجتماعی آزادگان کردند؛ البته فعالیت های مربوط به این هیئت و موسسه فرهنگی اجتماعی آزادگان، به صورت مستقل از نمایندگی انجام می‌شد.
از آنجایی که اصولاً «ستاد» ماهیتی ماندگار ندارد و برای مناسبتی تشکیل و پس از انجام آن مناسبت نیز منحل می‌شود؛ حاج آقا ابوترابی ترتیبی اتخاذ کردند که در صورت انحلال ستاد نیز فعالیت های فرهنگی مربوط به آزادگان همچنان ادامه یابد.
آزادگان از ابتدای اسارت تا لحظه رهایی، از چرخه‌ی زندگی پیشین دور بودند؛ بسیاری از آنان در سن و سالی برگشتند که سن زندگی و تشکیل خانواده بود. آن زندگی که بنا بود آزاده آغاز کند، مانند زندگی دیگر زوج‌های جوان نبود که از خانواده اصلی خود، یعنی پدر و مادر جدا می‌شدند. انتظاراتی که جامعه و خانواده از «آزاده» داشت، بار سنگینی بر دوش آنان می‌نهاد. در آن دوره آزاده علاوه بر مشکل درمانی باید مسکن، زندگی و خانواده را نیز سر و سامان میداد؛ اما از آنجایی که هنوز درگیر حال و هوای فرهنگ اسارت بود، سختی‌ها را درک نمی کرد، بنابراین در سال‌های اول آزادی تمام این مشکلات با حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی مطرح می‌شد. آن روزها ایشان و مکان تازه بنیادشان، ملجأ و پناهگاهی برای آزادگان بود.
حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی به تنهایی یک جریان فرهنگی سیال بودند؛ ایشان استان به استان، شهر به شهر و خانه به خانه می‌رفتند و در تجمع و گردهمایی ها شرکت می‌کردند. گردهمایی بزرگ 30 هزار نفره آزادگان در ورزشگاه آزادی، برگزاری مراسم های سالگرد آزادگان، کوهپیمایی، حضور در جشنواره ها و مسابقات قرآن و برنامه هایی که در این تشکیلات انجام می‌شد، حضور می‌یافتند؛ همچنین راهپیمایی سه گانه «رهپویان حرم تا حرم» که تشکیلات مستقلی بود، زیر نظر ایشان شروع به فعالیت کرد.
پس از هجرت آسمانی حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی، فترتی در کارهای فرهنگی آزادگان به وجود آمد. در این دوران فقط دوستان مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی و برادر بزرگوارشان حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی ماندند و فعالیت‌های کمرنگ فرهنگی! زیرا ستاد آزادگان بدون فعالیت‌های مؤثر و برنامه و نقشه های فرهنگی فقط وجودی صوری و ظاهری داشت؛ البته پس از ایشان نیز با حمایت حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی گردهمایی های بزرگ کشوری نیز برگزار شد. این فعالیت‌ها اغلب دارای انسجام لازم نبود، گاهی جمع دوستانه‌ای تشکیل می‌شد و از آنجایی که برنامه‌ی منظم و سازماندهی شده‌ای وجود نداشت، پس از انجام هر فعالیت وقفه‌ای ایجاد می‌شد؛ از این رو یاران فعال و فرهنگی حاج آقا مترصد فرصتی بودند که مجدداً با طرح و برنامه‌ای تعریف شده سازماندهی امور را به دست بگیرند. در آخرین روزهای سال 1382 به پیشنهاد یاران سید آزادگان و همراهان ایشان و توسط آزاده ارجمند دکتر غلامعلی قاسمی، جلساتی به سرپرستی حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی شکل گرفت که در ادامه این جلسات تصمیم برآن شد با توجه به شرایط جدید، فعالیت‌ها از شکل هیئت آزادگان و موسسه فرهنگی اجتماعی به موسسه فرهنگی هنری تغییر یابد. این تغییر در نهایت منجر به تأسیس «موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان» شد. این اتفاق با ادغام سه نهاد ایثارگری- ستاد آزادگان، بنیاد جانبازان و بنیاد شهید - مصادف بود. در برابرِ بنیاد جانبازان و بنیاد شهید- با مدیرانی ارشد در سطح کشور و جمعیت بزرگ خانواده معظم شهدا و جانبازان- ستاد آزادگان با ساختمانی در خیابان ملک و تعداد اندکی نیروی بازنشسته و حدود 40 هزار آزاده قرار داشت؛ بنابراین از جنبه‌ی رتبه بندی، ستادِ کم قدرتِ آزادگان با توجه به مؤلفه‌هایی مانند حجم جامعه‌ی هدف، سرمایه و اهمیت سازمانی و نیز شأن مدیران در سطح کشور و استانها، اصلاً به شمار نمی آمد. در واقع میتوان ستاد آزادگان را از نظر بودجه، امکانات، تعداد و... کم بضاعت ترین بخش گروه ادغام نامید! کاملاً آشکار بود که بعد از ادغام تمام فرصت‌های ارتقاء و پیشرفت در اختیار مدیران بنیاد شهید و بنیاد جانبازان و کارکنان آنجا قرار می‌گرفت و یکی از مهمترین تبعات آن؛ یعنی داستان کمرنگ شدن آزادگان از صحنه‌ی جامعه‌ی ایثارگری به واقعیت می‌پیوست. در این مرحله بانیان موسسه، به موقع پرچم در حال فرود آزادگان را به دست گرفتند.
آن روزها در جلساتی که پس از ادغام در بنیاد شهید و امور ایثارگران تشکیل می‌شد، آزادگان و اعضای ستاد آزادگان حضور بسیار کمرنگی داشتند و نمی‌توانستند از حق و حقوق نادیده گرفته شده‌ی آزادگان دفاع کند. نادیده گرفتن آنان تا حدی بود که در این جلسات به رئیس ستاد آزادگان هم توجهی نمی‌شد؛ در گیرودار این اوضاع و شرایط، شخصیتی مانند حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی که فردی قابل احترام و با نفوذ در جامعه محسوب می‌شد، به یاری آزادگان برخاست و درباره‌ی مسائل فرهنگی با نهادها و معاونت‌های مختلفی به صحبت و مذاکره پرداخت. طی جلساتی که با حضور حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی و گروهی از آزادگان که سالها به عنوان مجموعه یاران نزدیک مرحوم ابوترابی بودند بنیاد شهید و سایر نهادهای ایثارگری و فرهنگی برگزار می‌شد، ایشان با حمایت از جامعه هدف خود، به تبیین فعالیت‌های فرهنگی با محوریت آزادگان می‌پرداختند.
تأسیس موسسه پیام آزادگان
از آنجایی که بررسی قانون حمایت خدمت رسانی به ایثاگران (بهداشت، آموزش، مسکن) به عنوان یک قانون واحد-که هر سه نهاد و هر سه قشر را تحت پوشش قرار میداد- در حال انجام بود، نیاز به یکسان سازی و تجمیع احساس می‌شد. برای رسیدن به این منظور گروهی از بانیان موسسه در کارگروه های بررسی این قانون در مجلس شورای اسلامی حضور یافتند. چه بسا که اگر این حضور هدفمند و هوشیارانه نبود، شاید بسیاری از چیزهایی که امروز جزئی از مطالبات آزادگان است، هرگز مطرح نمی‌شد و یا کمرنگتر دیده می‌شد.
از سال1384 شکل جدیدی از فعالیت فرهنگی درباره‌ی آزادگان آغاز شد. با شکل گیری و تأسیس «موسسه فرهنگی پیام آزادگان» به عنوان یک سازمان مردم نهاد، بانیان موسسه که از یاران و شاگردان مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سیدعلی اکبر ابوترابی بودند با بهترین تصمیم در حساسترین زمان ممکن در مجلس، بنیاد شهید و امور ایثارگران و... با طرح هویت آزادگان از حقوق آنان دفاع کردند.
موسسه‌ی پیام آزادگان از همان ابتدای شکلگیری هیچ سرمایه‌ی دولتی و غیردولتی، شخصی و منبع درآمدی نداشت. دوستان دلسوز و همراهان همیشگی در آن برهه و از همان سال اول تأسیس، علیرغم نداشتن امکانات، توانستند فعالیت های خود را با دست خالی شروع کنند. بی تردید موسسه بدون حضور فعال و تأثیرگذار حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدحسن ابوترابی، هرگز نمیتوانست با این وسعت به فعالیت‌های خود ادامه دهد.
هیئت مدیره و هیئت موسس در سایه این حمایت و حضور دوستان آزاده، همواره با مدِنظر قراردادن دو مقوله «پاکی و خدمتگزاری» که نشأت گرفته از سیره «سیدآزادگان» است، برای تحقق اهداف فرهنگی کوشیدند. موسسه پیام آزادگان برای دستیابی به این اهداف ضمن وفادار ماندن به گفتار و کردار مرحوم ابوترابی که «راز عظیم خلقت را خدمت بدون چشم‌داشت» می‌دانستند، همواره کوشیدند تا در صدد جذب مشارکت‌ها و خدمات فرهنگی و به نوعی کمک‌های غیر مستقیم مالی باشند. این موسسه تاکنون به منظور تغییر نگرش و درگیر کردن نهادهای ذیربط نسبت به ترویج فرهنگ آزادگی و خدمات رسانی به آزادگان توانسته است از مشارکت غیرمستقیم مالی نهادهای دولتی و غیردولتی مانند بنیاد شهید، شهرداری، نیروهای مسلح و سایر نهادهای مرتبط، موجبات سامان بخشی بسیاری از فعالیت‌ها را فراهم کند.
اساسنامه موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان
به انگیزه ارتقای سطح دانش و بینش عمومی و اعتلای فرهنگ و هنر کشور و ترویج و اشاعه فرهنگ و هنر اصیل ایرانی و اسلامی و براساس اهداف فرهنگی مصرّحه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با التزام به رعایت مقررات موضوعه کشوری و ضوابط حاکم بر تأسیس مؤسسات و مراکز فرهنگی و بر طبق مشخصات و شرایط پیش‌بینی شده در این اساسنامه، «موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان» تشکیل می‌‌گردد.
فصل اول: کلیات
ماده ۱ – نام " مؤسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان" می‌باشد و برای اختصار در این اساسنامه مؤسسه نامیده می‌شود.
تبصره : منظور از آزادگان، اسیران ایرانی در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران می‌باشد.
ماده ۲ - نوع مؤسسه که با اهداف فرهنگی و مقاصد غیر تجاری و غیر سیاسی تأسیس شده، غیر‌انتفاعی است
ماده ۳ – سرمایه و تابعیت مؤسسه ایرانی است.
ماده ۴ - مدت فعالیت مؤسسه از تاریخ صدور مجوز و ثبت رسمی تا زمانی خواهد بود که مجوز مؤسسه مزبور مورد تأیید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد. لغو، عدم تمدید یا عدم تأیید مجوز مربوطه از سوی وزارتخانه مذکور باعث پایان مدت فعالیت مؤسسه خواهد شد. اداره ثبت شرکت‌ها پس از اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رأساً نسبت به کأن لم یکن کردن ثبت و اعلام آن به طرق مقتضی اقدام خواهد کرد. (غیرقابل تغییر)
ماده ۵ - مرکز اصلی و نشانی مؤسسه، تهران خیابان انقلاب کوچه نیایی پلاک ۸ می‌باشد.
ماده ۶ - تغییر مرکز اصلی و نشانی مؤسسه و نیز ایجاد شعبه یا نمایندگی و یا تعطیل آنها با تصویب مؤسسان و با اطلاع قبلی و تایید هیأت رسیدگی به امور مراکز فرهنگی بلامانع است.
ماده ۷ - سرمایه اولیه و دارایی و منابع درآمد به شرح ذیل است :
الف) مبلغ ۲۰۰۰۰۰۰ ریال که در بدو تأسیس مؤسسه از سوی مؤسسان تأمین و پرداخت شده است.
ب) وجوه نقدی و غیر نقدی و اموال اعتباری یا منافع ناشی از فعالیت اقتصادی که از طرف مؤسسات و یا سایر اشخاص حقیقی به مؤسسه واگذار شده يا بشود و نیز سایر هدایا و کمک های بلاعوض.
ماده ۸ - اهداف و موضوع فعالیت مؤسسه بشرح ذیل است :
الف) گرد آوری، ثبت و انتشار خاطرات، تاریخ و فرهنگ اسیران ایرانی در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از جمله خاطرات و شرح حال روحانی مجاهد شهید حجه الاسلام و المسلمین سید علی اکبر ابوترابی.
ب) نشر وتبلیغ فرهنگ اسلامی و انقلابی آزادگان از طریق فیلم، داستان، برنامه های مستند تلویزیونی، نشر الکترونیکی و نرم افزارهای کامپیوتری، انتشار نشریه ومجله و سایر ابزار فرهنگی و هنری.
ج) ارائه خدمات فرهنگی به آزادگان و خانواده‌های آنان، دیدارهای سالانه بمنظور حفظ و تقویت روحیه ایثارگری
د) نشر و تبلیغ معارف قرآن و اهل بیت (ع) بوسیله آزادگان با توجه به تجارب دوران اسارت.
و) گرامیداشت یاد و نام آزادگان در مناسبت‌ها و قالب های ملی و رسمی همچون مطبوعات، رسانه های جمعی، و انجام هرگونه اقدامات ضروری.
ه) تمهید بستر مناسب برای دفاع از هویت و حقوق آزادگان در داخل و خارج کشور.
ی) ایجاد فعالیت های تحقیقاتی و پرورشی در زمینه موضوع و اهداف مؤسسه.
ماده ۹ - کلیه فعالیت‌ها و اقدامات مؤسسه بایستی در چهار جوب قوانین و مقررات موضوعه کشوری و سیاستهای فرهنگی مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی و هماهنگ با برنامه های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت پذیرد.
ماده ۱۰ - هرگونه تغییر در موضوع و اهداف مؤسسه بایستی قبل از ثبت تغییرات با اطلاع و تایید دبیرخانه هیات رسیدگی به امور مراکز انجام گردد.
ماده ۱۱ - به منظور نیل به اهداف و موضوع فعالیت های فرهنگی هنری پیش بینی شده در اساسنامه، مؤسسه می‌تواند با رعایت مقررات مربوطه به عملیات زیر مبادرت نماید :
- تهیه و تأمین مواد و کالاهای مورد نیاز و تدارک وسایل و ابزار کار و تلاش به منظور تامین هزینه های مؤسسه.
- سرمایه گذاری و مشارکت با اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور بالا بردن سطح کار آیی و توانایی های مؤسسه و نیز ایجاد و تاسیس شرکت و مؤسسه یا قبول سهام شرکت ها.
- انعقاد قرارداد و انجام معاملات مجاز در محدوده اهداف و موضوع اساسنامه.
- تحصیل یا اعطای وام یا اعتبار از اشخاص، بانکها، مؤسسات اعتباری، سازمانهای دولتی و عمومی و قبول هدایا و اعطای جوایز.
ماده ۱۲ - هرگاه انجام و اجرای برنامه‌ها و فعالیت های مؤسسه با وظائف و اختیارات برخی از سازمانها و مؤسسات دولتی و نهادهای انقلابی و وزارتخانه ارتباط داشته باشد، قبل از انجام و اجرای آن نسبت به کسب مجوز از مراکز ذکر شده ذی ربط اقدام خواهد شد.
فصل دوم : ارکان مؤسسه
ماده ۱۳ – ارکان اصلی و تشکیلات اساسی مؤسسه به شرح زیر است.
الف) مؤسسان.
ب) هیات مدیره.
ج) مدیر عامل.
ماده ۱۴ - مؤسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان با تصمیم و تصویب مؤسسان که اسامی و مشخصات آنان در ذیل اساسنامه درج گردیده و آن را امضاء کرده اند، تاسیس شده و مؤسسان اولیه مجمع عمومی را تشکیل می‌دهند.
تبصره : اعضای مجمع عمومی بر اساس ضوابط و مقرراتی که توسط مؤسسان اولیه تصویب خواهد شد، و با اطلاع قبلی و تأیید هیأت رسیدگی به امور مؤسسات و مراکز فرهنگی هنری قابل افزایش هستند.
ماده ۱۵ - موسسان هیچگونه تملکی بر اموال و دارائی های مؤسسه ندارند همچنین حق برداشت و یا تخصیص هیچگونه سودی اعم از سود سهام یا سرمایه را نداشته و خود و وابستگان درجه یک آنها نمی‌توانند مبادرت به انجام معاملات با مؤسسه بنمایند.
ماده ۱۶ - وظائف مؤسسان به شرح زیل است :
الف ) تصویب اساسنامه
ب) انتخاب اولیه هیات مدیره و مدیر عامل مؤسسه.
ماده۱۷ – مؤسسان از بدو تاسیس مؤسسه و پس از برگزاری مجمع عمومی به عنوان مجمع، مسؤول سیاست گذاری و تصمیم گیری و تعیین کننده خط مشی کلی مؤسسه بوده و دارای اختیارات و وظائف زیر می‌باشد.
الف) تصویب بودجه و تراز مالی
ب) تعیین سیاست های کلی و خط و مشی و برنامه های آتی و تصویب آیین نامه و دستور العمل اجرایی مؤسسه.
ج) انتخاب هیات مدیره و مدیر عامل و در صورت لزوم بازرس.
د) استماع گزارش هیات مدیره و مدیر عامل و رسیدگی به آن و اظهار نظر در باره گزارش بازرس (درصورت انتخاب).
ه) تصویب و قبول عضویت اعضای جدید مؤسسه با رعایت ضوابط مصوب مؤسسان و اطلاع دبیر خانه هیات رسیدگی به امور مراکز فرهنگی.
و) تعیین روزنامه کثیر الانتشار جهت درج آگهی‌ها و دعوت نامه های مؤسسه و انتشار تصمیمات قانونی.
ز) تغییر و اصلاح مواد اساسنامه و انحلال مؤسسه با رعایت ضوابط قانونی و با تایید قبلی هیات رسیدگی به امور مراکز فرهنگی.
ماده ۱۸ - جلسات مجمع عمومی سالی یک بار تشکیل خواهد شد و با حضور اکثریت اعضاء رسمیت می‌یابد. تصمیمات ئنمجمع با اکثریت آراء حاضرین اتخاذ خواهد شد. تشکیل جلسات عادی مجمع عمومی به طور فوق العاده در هر زمان بلامانع است.
ماده ۱۹ - جلسات مجمع عمومی به درخواست رئیس هیات مدیره یا مدیر عامل قابل تشکیل است و در دعوتنامه که به صورت کتبی خواهد بود، دستور جلسه و زمان و مکان جلسه قید می‌شود.
ماده ۲۰ - امور اجرایی موسسه توسط هیات مدیره ای است که حداقل دو نفر از بین مؤسسان عضو آن خواهد شد. مدت عضویت دو سال و قابل تمدید است.
ماده ۲۱ - جلسات هیات مدیره با حضور اکثریت اعضاء رسمیت یافته و تصمیمات متخذه با اکثریت آراء موافق خواهد بود.
ماده ۲۲ - هیات مدیره در اولین جلسه از بین خود یک نفر را به عنوان رئیس هیات مدیره بر خواهد گزید. همچنین هیات مدیره می‌تواند در صورت لزوم برای سایر اعضاء سمت های دیگری تعیین نماید. تجدید انتخاب هیات مدیره برای دوره های بعدی بلامانع است و رئیس هیات مدیره می‌تواند در عین حال سمت مدیر عامل مؤسسه را دارا باشد.
ماده ۲۳ – هیات مدیره به عنوان نمایندگان قانونی مؤسسه دارای کلیه اختیارات لازمه قانونی اجرایی بوده و می‌توانند وظائف محوله را بین خود تقسیم نمایند و اهم وظائف آنان به شرح زیر است :
- حفظ و حراست از اموال مؤسسه و تهیه صورت دارائی از اموال آن.
- رسیدگی به حسابهای مؤسسه و پرداخت بدهی‌ها و وصول مطالبات.
- اجرای مصوبات مجمع عمومی (مؤسسان ) در ارتباط با امور مؤسسه.
- تهیه و تنظیم بودجه و تراز مالی و تنظیم آیئن نامه و دستورالعمل و روش های اجرای آن پس از تصویب مجمع.
- افتتاح حساب در بانکها و خرید و فروش و اجاره و عقد قراردادهای لازم با اشخاص.
- طرح و تعقیب دعاوی اعم از حقوقی و جزایی در مراحل مختلف دادرسی و ارجاع دعوی به داوری و تعیین دارور انتخاب وکیل با حق توکیل غیر و اعطای اختیارات لازم به وکلاء و عزل آنان، قطع و فصل دعاوی از طریق صلح و سازش، پیگیری و انجام کلیه امور و مسائل قضایی، مالیاتی، ثبتی و انجام کلیه اقدامات و تشریفات قانونی و اقدام به ثبت و انتشار آنها و انجام امور مؤسسه در حدود ضوابط اساسنامه.
ماده ۲۴ - هیات مدیره می‌تواند تمام یا قسمتی از وظائف خود را به مدیر عامل تفویض نماید و مدیر عامل نیز می‌تواند یک نفر را به سمت قائم مقام خود انتخاب و قسمتی از وظائف محوله را به وی واگذار کند. مدیر عامل برای دوره دو ساله انتخاب می‌شود و تجدید انتخاب او بلامانع است.
ماده ۲۵ - مدیر عامل مؤسسه به عنوان مجری تصمیمات هیات مدیره، مسؤولیت های اداری و اجرایی مؤسسه را عهده دار است و می‌تواند با داشتن حق عزل و نصب کارکنان، اداره و تمشیت امور و تدوین طرح‌ها و ایجاد ارتباط و همکاری با سازمان های دولتی و خصوصی و اشخاص حقیقی و جلب مشارکت آنها در انجام فعالیت های مؤسسه، اقدامات لازم را انجام دهد و در قبال مؤسسه و هیات مدیره مسؤول است.
ماده ۲۶ - مؤسسان (مجمع عمومی ) می‌تواند به منظور بررسی اسناد و تهیه گزارش از وضعیت حسابداری سالانه و اعلام نظر در باره گزارش مدیر عامل وهیات مدیره یک نفر را به عنوان بازرس اصلی برای یک سال از بین خود یا خارج انتخاب نمایند. بازرس نباید از اعضای هیات مدیره باشد.
ماده ۲۷ - بازرس بدون اینکه حق دخالت مستقیم در امور اجرایی مؤسسه را داشته باشد، در هر زمان می‌تواند به اسناد و پرونده‌ها مراجعه و اطلاعات لازمه را کسب و عنداللزوم تذکرات ضروری را به مسؤولان و متصدیان امر بدهد و در صورت برخورد با نارسائی یا تخلف در حین رسیدگی خود، مراتب را به مؤسسان (مجمع عمومی) اطلاع دهد.
فصل سوم : امور مالی، عمومی، محاسباتی، انحلال و تصفیه
ماده ۲۸ - سال مالی از اول فروردین هر سال آغاز و به پایان همان سال ختم می‌شود، مگر سال اول که از تاریخ تاسیس شروع و به پایان همان سال خاتمه می‌یابد.
ماده ۲۹ - کلیه اسناد مالی تعهد آور و قراردادها و اسناد و اوراق بانکی از قبیل چک، سفته و برات مربوط به مؤسسه با امضای مدیر عامل و یک نفر از اعضای هیات مدیره و مهر مؤسسه اعتبار خواهد داشت.
ماده ۳۰ - مدیر عامل می‌تواند امضای تمام یا قسمتی از اسناد یاد شده و مکاتبات مؤسسه را به قائم مقام خود (در صورت انتخاب ) و یا یکی از اعضای هیات مدیره تفویض نماید.
ماده ۳۱ - کلیه اموال و دارایی که به مؤسسه تعلق گرفته یا بعداً به دارایی آن افزوده شود، در دفاتر مربوط ثبت خواهد شد و پس از کسر هزینه های جاری و قانونی، در جهت اهداف مؤسسه مصرف خواهد شد و مؤسسان هیچگونه مالکیتی بر این اموال ندارند.
ماده ۳۲ - در صورت فوت، حجر یا استعفای یک یا چند نفر از مؤسسان یا هیأت مدیره و مدیرعامل موجب انحلال مؤسسه نخواهد بود و عضو جانشین با سایر اعضاء وظیفه محوله را تا معرفی عضو جدید توسط اعضاء مؤسسه و تأئید هیأت رسیدگی به امور مراکز فرهنگی انجام خواهند داد. ورثه یا قیم متوفی یا محجور در خصوص معرفی عضو جدید اولویت نخواهند داشت و عودت اموال مربوط به متوفی و محجور از مؤسسه به صاحبان حق براساس قوانین موضوعه کشور خواهد بود.
ماده ۳۳ - انحلال مؤسسه با رای موافق آراء پنج نفر از اعضای مؤسس اولیه امکان پذیر است.
ماده ۳۴ - انحلال: در صورت انحلال مؤسسه مدیر تصفیه ای به انتخاب مؤسسان (مجمع عمومی) از بین اعضاء یا خارج تعیین خواهد شد. مدیر تصفیه موظف است به حساب مطالبات و دیون و کلیه اموال و دارایی های مؤسسه رسیدگی و نسبت به وصول مطالبات و پرداخت بدهی‌ها اقدام و گزارش نهایی را به مؤسسان (مجمع عمومی) تسلیم نموده. پس از اداء دیون و وصول مطالبات مؤسسه، نسبت به واگذاری اموال و املاک آن به آزادگان نیازمند یا مؤسسات خیریه داخل کشور با نظر ولی فقیه یا نماینده ایشان اقدام نماید.
ماده ۳۵ - در باره مسائلی که در این اساسنامه پیش بینی نشده طبق مقررات قانون حاکم بر مؤسسات غیر تجاری و ضوابط تاسیس مؤسسات و مراکز فرهنگی مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی رفتار خواهد شد.
- این اساسنامه در سه فصل مشتمل بر ۳۵ ماده در جلسه مورخ ۱۴/۸/۸۳ هیأت مؤسس مؤسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان با حضور کلیه اعضاء قرائت و به اتفاق آراء تصویب شد
مشخصات و امضاء مؤسسان:
۱- سید محمد حسن ابوترابی فرد
۲- عبدالمجید رحمانیان کوشککی
۳- سعید اوحدی
۴- سعید اسماعیلی
۵- بیژن کیانی
۶- غلامعلی قاسمی
۷- علی اصغر صالح آبادی